3 Most SAQ’s of Local Governments Chapter in Inter 2nd Year Political Science (TS/AP)

Table of Contents

4 Marks

SAQ-1 : Describe the main provisions of the 73rd constitution Amendment Act, 1992.

For Backbenchers 😎

Imagine India is like a big puzzle, and one important piece of that puzzle is the local government in villages. The 73rd Constitution Amendment Act, which started in 1993, was like a new set of rules to make this puzzle piece work better.

One of the new rules was to create something called the Gram Sabha. Think of it as a meeting where all the grown-up villagers gather to discuss what’s best for their village, like fixing roads or building a school.

This rule book also organized the local government into three layers, like a cake. At the bottom are the Gram Panchayats, which are like village councils. In the middle, there are Panchayat Samithis, which group several villages together. And at the top, there are Zilla Parishads, which cover bigger areas called districts.

In these councils, some people are chosen by the villagers, and others are selected in a different way. They made sure that some seats are reserved for special groups, like people from Scheduled Castes and Tribes, women, and sometimes, Backward Classes. For example, in Telangana, 30% of the seats are reserved for Backward Classes and 50% for women.

These councils have specific jobs like looking after farming, water, and keeping the place clean. They also get money from different places, and there’s a team called the State Finance Commission that checks how they use it.

One important rule is that these councils have a term of five years, like a school year, and if something goes wrong, they have to hold elections within six months. People who want to join these councils need to be 21 years old, not have a government job that makes money, and pay some money to apply.

Lastly, there’s a team called the State Election Commission that makes sure council elections are fair and square. They make lists of voters, hold elections, and even give symbols to the candidates.

In simple terms, the 73rd Constitution Amendment Act, 1992 was like a new instruction book for how local government should work in India’s villages. It organized things, set rules for who can be part of it, what they can do, and how they get money. It was like a big step in making sure local government is strong and fair in India.

మన తెలుగులో

భారతదేశం ఒక పెద్ద పజిల్ లాంటిదని ఊహించుకోండి మరియు ఆ పజిల్‌లో ఒక ముఖ్యమైన భాగం గ్రామాల్లోని స్థానిక ప్రభుత్వం. 1993లో ప్రారంభమైన 73వ రాజ్యాంగ సవరణ చట్టం, ఈ పజిల్‌ పీస్‌ను మరింత మెరుగ్గా పని చేయడానికి కొత్త నిబంధనల వంటిది.

కొత్త నియమాలలో ఒకటి గ్రామసభ అని పిలువబడేది. రోడ్లను సరిచేయడం లేదా పాఠశాలను నిర్మించడం వంటి వారి గ్రామానికి ఏది ఉత్తమమో చర్చించడానికి పెద్దల గ్రామస్థులందరూ సమావేశమయ్యే సమావేశంగా భావించండి.

ఈ రూల్ బుక్ స్థానిక ప్రభుత్వాన్ని కేక్ లాగా మూడు పొరలుగా ఏర్పాటు చేసింది. దిగువన గ్రామపంచాయతీలు ఉన్నాయి, అవి గ్రామసభల మాదిరిగా ఉంటాయి. మధ్యలో అనేక గ్రామాలను కలిపి పంచాయితీ సమితులు ఉన్నాయి. మరియు ఎగువన, జిల్లాలు అని పిలువబడే పెద్ద ప్రాంతాలను కవర్ చేసే జిల్లా పరిషత్‌లు ఉన్నాయి.

ఈ సభలలో కొంత మందిని గ్రామస్తులు ఎన్నుకోగా, మరికొందరిని వేరే పద్ధతిలో ఎంపిక చేస్తారు. షెడ్యూల్డ్ కులాలు మరియు తెగలు, మహిళలు మరియు కొన్నిసార్లు వెనుకబడిన తరగతులకు చెందిన వ్యక్తులు వంటి ప్రత్యేక సమూహాలకు కొన్ని సీట్లు కేటాయించబడ్డాయని వారు నిర్ధారించారు. ఉదాహరణకు, తెలంగాణలో వెనుకబడిన తరగతులకు 30% మరియు మహిళలకు 50% సీట్లు కేటాయించబడ్డాయి.

ఈ కౌన్సిల్‌లు వ్యవసాయం, నీరు మరియు స్థలాన్ని శుభ్రంగా ఉంచడం వంటి నిర్దిష్ట పనులను కలిగి ఉంటాయి. వారు వివిధ ప్రదేశాల నుండి డబ్బును కూడా పొందుతారు మరియు వారు దానిని ఎలా ఉపయోగిస్తున్నారో తనిఖీ చేసే స్టేట్ ఫైనాన్స్ కమిషన్ అనే బృందం ఉంది.

ఒక ముఖ్యమైన నియమం ఏమిటంటే, ఈ కౌన్సిల్‌లకు పాఠశాల సంవత్సరం వలె ఐదేళ్ల వ్యవధి ఉంటుంది మరియు ఏదైనా తప్పు జరిగితే, వారు ఆరు నెలల్లో ఎన్నికలు నిర్వహించాలి. ఈ కౌన్సిల్‌లలో చేరాలనుకునే వ్యక్తులు 21 సంవత్సరాలు నిండి ఉండాలి, డబ్బు సంపాదించే ప్రభుత్వ ఉద్యోగం ఉండకూడదు మరియు దరఖాస్తు చేయడానికి కొంత డబ్బు చెల్లించాలి.

చివరగా, కౌన్సిల్ ఎన్నికలు నిష్పక్షపాతంగా మరియు చతురస్రంగా ఉండేలా చూసేందుకు రాష్ట్ర ఎన్నికల సంఘం అనే బృందం ఉంది. వారు ఓటర్ల జాబితాలను తయారు చేస్తారు, ఎన్నికలు నిర్వహిస్తారు మరియు అభ్యర్థులకు గుర్తులు కూడా ఇస్తారు.

సరళంగా చెప్పాలంటే, 73వ రాజ్యాంగ సవరణ చట్టం, 1992 భారతదేశంలోని గ్రామాల్లో స్థానిక ప్రభుత్వం ఎలా పని చేయాలి అనేదానికి కొత్త సూచన పుస్తకం లాంటిది. ఇది విషయాలను నిర్వహించింది, దానిలో ఎవరు భాగం కాగలరు, వారు ఏమి చేయగలరు మరియు వారు డబ్బును ఎలా పొందగలరు అనే దాని కోసం నియమాలను సెట్ చేసింది. భారతదేశంలో స్థానిక ప్రభుత్వం బలంగా మరియు న్యాయంగా ఉండేలా చూసుకోవడంలో ఇది ఒక పెద్ద అడుగు లాంటిది.

Introduction

The 73rd Constitution Amendment Act, 1992 significantly reformed local government in India, focusing on the Panchayat system. This act introduced Part IX to the constitution, encompassing 16 articles from 243 to 243(O). It officially came into effect on April 24, 1993.

Main Provisions of the 73rd Constitution Amendment Act, 1992

Creating the Gram Sabha (Article 243-A): The act established a Gram Sabha, an assembly of registered voters within a Panchayat area at the village level.
Structure of the Panchayat System: The Act developed a three-tier Panchayat Raj system: the Gram Panchayat at the village level, Panchayat Samithi at the block level, and Zilla Parishad at the district level.
Members of the Panchayat: The Panchayat consists of people directly elected (ward members, Sarpanch, MPTCs, ZPTCs), and indirectly elected individuals (Deputy Sarpanch, chairpersons, deputy chairpersons).
Seat Reservation (Article 243-D): The Act ensures seat reservation in Panchayats for Scheduled Castes (SC) and Scheduled Tribes (ST) based on their population. It reserves one-third of the seats for women and allows state legislatures to reserve seats for Backward Classes (BC). For instance, in Telangana state, 30% of seats are reserved for BCs and 50% for women.
Panchayat Tenure (Article 243-E): Panchayats have a fixed tenure of five years. If dissolved earlier, elections must be held within six months.
Eligibility Criteria for Panchayat Membership: Candidates must be at least 21 years old, a voter from the respective area, not holding a profitable government position, and deposit an amount specified by the state legislature. In erstwhile Andhra Pradesh (as of May 30, 1995), a candidate with more than two children is ineligible after one year of the Act’s enforcement.
Roles and Responsibilities (Article 243-G): The Act empowers Panchayats to manage 29 items listed in the 11th Schedule of the constitution. These include agriculture, water management, sanitation, and social welfare, among others.
Panchayat Income (Article 243-H): The Act details various sources of income for Panchayats.
State Finance Commission (Article 243-I): The Act requires the Governor to establish a State Finance Commission every five years. This commission reviews the financial status of Panchayats, handles fund transfers between the state and Panchayats, and manages the grants-in-aid from the state’s consolidated fund to the Panchayats. The commission consists of a Chairperson and four members.
State Election Commission (Article 243-K): The Act specifies the Election Commission’s role in conducting fair Panchayat elections. Its duties include preparing and updating voter lists, conducting elections, and assigning symbols to candidates.

Summary

The 73rd Constitution Amendment Act, 1992 brought significant changes to the Panchayat system in India. The Act clearly defined the structure, reservation policies, eligibility criteria, income sources, roles and responsibilities of Panchayats. Furthermore, it established the roles of State Finance Commission and State Election Commission in the context of Panchayats. The Act was a milestone in empowering local governance and strengthening grassroots democracy in India.

SAQ-2 : Write a brief note on Telangana Panchayat Raj Act of 2018.

For Backbenchers 😎

Imagine the Telangana Panchayat Raj Act of 2018 as a set of new rules to make local government in Telangana better. It’s like a guidebook for how things should work in villages and towns in Telangana.

One of the main things this guidebook does is to organize the local government into three levels. It’s a bit like having three layers in a cake. At the bottom, you have Grama Panchayat, which is like the village council. In the middle, there’s Mandal Parishad, which is like a group of villages, and at the very top, there’s Zilla Praja Parishad, which covers a whole district.

This guidebook also sets rules for who can be part of these councils. To join, you have to be at least 21 years old, live in the area, and not have a government job that makes a lot of money. You also need to pay a little money as a deposit. It also says that if you have more than two children after May 30, 1995, you can’t be part of these councils.

It’s also important to know that this guidebook makes sure that different groups of people get a fair chance. For example, it reserves 34% of the seats for Backward Classes (BCs) and 50% for women. This way, everyone gets a fair shot at being part of these councils.

These councils have specific jobs, like taking care of farming, health, water, and other things listed in the rules. They also have a fixed term of five years, like a school year. If something goes wrong, they have to hold new elections within six months.

This guidebook also talks about two special groups. One is the State Election Commission, which makes sure elections are fair and square. The other is the State Finance Commission, which looks at how much money these councils have and how they spend it.

Lastly, there’s something called the Village Panchayat Tribunal, which is like a problem-solving team. They help sort out issues, like if someone wants to remove the village leader. It has three members who make decisions.

So, in simple terms, the Telangana Panchayat Raj Act of 2018 is like a new set of rules to make local government in Telangana work better. It sets up a clear structure, rules for who can be part of it, what they can do, and how they get money. It’s like making sure that local government runs smoothly in Telangana.

మన తెలుగులో

తెలంగాణలో స్థానిక ప్రభుత్వాన్ని మెరుగుపరచడానికి 2018 తెలంగాణ పంచాయతీ రాజ్ చట్టాన్ని కొత్త నిబంధనల సమితిగా ఊహించుకోండి. తెలంగాణలోని పల్లెలు, పట్టణాల్లో పనులు ఎలా ఉండాలనేదానికి ఇదొక మార్గదర్శక పుస్తకం లాంటిది.

ఈ గైడ్‌బుక్ చేసే ప్రధాన పనులలో ఒకటి స్థానిక ప్రభుత్వాన్ని మూడు స్థాయిలుగా నిర్వహించడం. ఇది ఒక కేక్‌లో మూడు పొరలను కలిగి ఉండటం లాంటిది. దిగువన, మీరు గ్రామ పంచాయతీని కలిగి ఉన్నారు, ఇది గ్రామ సభ వంటిది. మధ్యలో, మండల పరిషత్ ఉంది, ఇది గ్రామాల సమూహం వలె ఉంటుంది మరియు ఎగువన జిల్లా ప్రజా పరిషత్ ఉంది, ఇది మొత్తం జిల్లాను కవర్ చేస్తుంది.

ఈ గైడ్‌బుక్ ఈ కౌన్సిల్‌లలో ఎవరెవరు భాగస్వామ్యం కావాలనే నిబంధనలను కూడా సెట్ చేస్తుంది. చేరడానికి, మీరు కనీసం 21 సంవత్సరాల వయస్సు కలిగి ఉండాలి, ప్రాంతంలో నివసిస్తున్నారు మరియు ఎక్కువ డబ్బు సంపాదించే ప్రభుత్వ ఉద్యోగం కలిగి ఉండకూడదు. మీరు డిపాజిట్‌గా కూడా కొంచెం డబ్బు చెల్లించాలి. మే 30, 1995 తర్వాత మీకు ఇద్దరు పిల్లల కంటే ఎక్కువ ఉంటే, మీరు ఈ కౌన్సిల్‌లలో భాగం కాలేరని కూడా చెబుతోంది.

ఈ గైడ్‌బుక్ వివిధ సమూహాల వ్యక్తులకు సరసమైన అవకాశాన్ని పొందేలా చేస్తుందని తెలుసుకోవడం కూడా ముఖ్యం. ఉదాహరణకు, వెనుకబడిన తరగతులకు (బీసీలు) 34% మరియు మహిళలకు 50% సీట్లు కేటాయించబడతాయి. ఈ విధంగా, ప్రతి ఒక్కరూ ఈ కౌన్సిల్‌లలో భాగమైనందుకు సరసమైన షాట్ పొందుతారు.

ఈ కౌన్సిల్‌లు వ్యవసాయం, ఆరోగ్యం, నీరు మరియు నిబంధనలలో జాబితా చేయబడిన ఇతర విషయాలపై శ్రద్ధ వహించడం వంటి నిర్దిష్ట ఉద్యోగాలను కలిగి ఉంటాయి. వారికి విద్యా సంవత్సరం లాగా ఐదేళ్ల నిర్ణీత కాలవ్యవధి కూడా ఉంటుంది. తప్పు జరిగితే ఆరు నెలల్లోపు కొత్త ఎన్నికలు నిర్వహించాలి.

ఈ గైడ్‌బుక్ రెండు ప్రత్యేక సమూహాల గురించి కూడా మాట్లాడుతుంది. ఒకటి రాష్ట్ర ఎన్నికల సంఘం, ఎన్నికలు నిష్పక్షపాతంగా మరియు చతురస్రంగా ఉండేలా చూస్తాయి. మరొకటి స్టేట్ ఫైనాన్స్ కమిషన్, ఈ కౌన్సిల్‌ల వద్ద ఎంత డబ్బు ఉంది మరియు వాటిని ఎలా ఖర్చు చేస్తారు.

చివరగా, గ్రామ పంచాయితీ ట్రిబ్యునల్ అని పిలవబడేది సమస్య పరిష్కార బృందం లాంటిది. ఎవరైనా గ్రామ నాయకుడిని తొలగించాలనుకుంటే వంటి సమస్యలను పరిష్కరించడానికి వారు సహాయం చేస్తారు. ఇందులో ముగ్గురు సభ్యులు నిర్ణయాలు తీసుకుంటారు.

కాబట్టి, సరళంగా చెప్పాలంటే, 2018 తెలంగాణ పంచాయతీ రాజ్ చట్టం తెలంగాణలో స్థానిక ప్రభుత్వం మెరుగ్గా పని చేయడానికి కొత్త నిబంధనల వంటిది. ఇది స్పష్టమైన నిర్మాణాన్ని ఏర్పాటు చేస్తుంది, అందులో ఎవరు భాగం కావచ్చు, వారు ఏమి చేయగలరు మరియు వారు డబ్బును ఎలా పొందగలరు అనే దాని కోసం నియమాలు. తెలంగాణలో స్థానిక ప్రభుత్వం సజావుగా సాగేలా చూసుకోవడం లాంటిది.

Introduction

The Telangana Panchayat Raj Act of 2018 is a key legislation introduced by Chief Minister K. Chandra Shekar Rao. Enforced from 18th April 2018, it comprises 297 sections, VIII schedules, and 9 parts, and was enacted to strengthen local governments in the state of Telangana.

Main Provisions of the Telangana Panchayat Raj Act of 2018

Three-Tier System: The Act establishes a three-tier Panchayat Raj system in Telangana which includes Grama Panchayat at the village level, Mandal Parishad at the Mandal level, and Zilla Praja Parishad at the district level.
Eligibility Criteria: Candidates contesting in Panchayat Raj elections should be at least 21 years old, a voter from the respective area, and not hold any profitable government post. They should deposit an amount determined by the state legislature. Furthermore, any candidate with more than two children after 30th May 1995, is ineligible.
Seat Reservation: The Act guarantees 34% reservation for Backward Classes (BCs) and 50% reservation for women in Panchayat elections.
Panchayat Tenure: Panchayats have a fixed tenure of five years. If a Panchayat is dissolved before that, elections must be held within six months.
Roles and Responsibilities: The Act empowers Panchayats with powers and functions on 29 subjects listed in the XIth schedule of the Constitution, which include agriculture, health and sanitation, social welfare, drinking water, and more.
State Election Commission: The Act requires the establishment of a State Election Commission responsible for preparing voter lists and conducting fair elections for all Panchayat Raj Institutions. The commission includes a State Election Commissioner appointed by the Government, whose service conditions and tenure are decided by the Governor.
State Finance Commission: The Act mandates the Governor to form a Finance Commission every five years based on the Government’s recommendation. The Commission, comprising a Chairman and four members (one of whom is a member-secretary), is appointed by the Governor on the Government’s recommendation. It is tasked with assessing the financial health of the Gram Panchayats, Mandal Praja Parishads, and Zilla Praja Parishads.
Village Panchayat Tribunal: The Act provides for the establishment of a Village Panchayat Tribunal by the state government. This tribunal investigates appeals related to the removal of Sarpanch and other issues. It consists of three members.

Summary

The Telangana Panchayat Raj Act of 2018 is a comprehensive legislation that focuses on bolstering local governance in Telangana. It covers key aspects such as the structure of the Panchayat Raj system, eligibility criteria for contesting elections, reservation policies, roles and responsibilities of Panchayats, establishment of State Election Commission, State Finance Commission, and the Village Panchayat Tribunal. This act embodies the spirit of grassroots democracy and governance in Telangana.

SAQ-3 : Mention the main provision of the 74th Constitution Amendment Act, 1992.

For Backbenchers 😎

Think of the 74th Constitution Amendment Act, 1992 as a set of new rules to make cities and towns in India run smoothly. It’s like an instruction manual to make local governments in urban areas work better.

One of the key things this manual does is it creates different levels of local governments for cities and towns. It’s a bit like having different teams to manage different parts of a city. There are Nagar Panchayats for areas that are becoming towns, Municipal Councils for smaller towns, and Municipal Corporations for bigger cities.

This manual also ensures that everyone gets a fair chance to be a part of these local governments. It says that there should be reserved seats for certain groups of people, like Scheduled Castes (SCs) and Scheduled Tribes (STs), based on their population. It also insists on reserving one-third of the seats for women in these local bodies. This way, everyone gets a fair opportunity to represent their community.

Another important rule is that these local governments have a fixed term of five years, just like a school year. If things go wrong or the local government isn’t working well, they have to hold new elections within six months.

These local governments have important responsibilities, such as planning the city’s development, ensuring fairness and justice, and carrying out projects to make the city better. They can decide how to spend money on these projects. The manual also sets up a Finance Commission to check how money is shared between the State and the local governments.

When it comes to elections for these local governments, it’s the State Election Commission that organizes them to make sure they are fair, and everyone gets a chance to vote.

In bigger cities, there are groups called Ward Committees that help manage things locally. Additionally, in districts and big cities, there are District Planning Committees and Metropolitan Planning Committees to plan and develop those areas.

So, in simple terms, the 74th Constitution Amendment Act, 1992 is like an instruction manual to make local government in cities and towns in India work better. It sets up clear rules, defines who can participate, what they can do, and how they get funding. Its goal is to ensure that local government in urban areas is strong and fair, encouraging community participation and democracy.

మన తెలుగులో

భారతదేశంలోని నగరాలు మరియు పట్టణాలు సజావుగా నడవడానికి 74వ రాజ్యాంగ సవరణ చట్టం, 1992 కొత్త నియమాల సమితిగా భావించండి. పట్టణ ప్రాంతాల్లో స్థానిక ప్రభుత్వాలు మెరుగ్గా పనిచేసేలా చేయడానికి ఇది సూచనల మాన్యువల్ లాంటిది.

ఈ మాన్యువల్ చేసే ముఖ్య విషయాలలో ఒకటి, ఇది నగరాలు మరియు పట్టణాల కోసం వివిధ స్థాయిల స్థానిక ప్రభుత్వాలను సృష్టించడం. నగరంలోని వివిధ ప్రాంతాలను నిర్వహించడానికి వేర్వేరు బృందాలను కలిగి ఉండటం వంటిది. పట్టణాలుగా మారుతున్న ప్రాంతాలకు నగర పంచాయతీలు, చిన్న పట్టణాలకు మున్సిపల్ కౌన్సిల్‌లు, పెద్ద నగరాలకు మున్సిపల్ కార్పొరేషన్లు ఉన్నాయి.

ఈ మాన్యువల్ ప్రతి ఒక్కరూ ఈ స్థానిక ప్రభుత్వాలలో భాగం కావడానికి న్యాయమైన అవకాశాన్ని పొందేలా చూస్తుంది. షెడ్యూల్డ్ కులాలు (ఎస్సీలు), షెడ్యూల్డ్ తెగలు (ఎస్టీలు) వంటి నిర్దిష్ట సమూహాలకు వారి జనాభా ఆధారంగా రిజర్వేషన్ సీట్లు ఉండాలని చెబుతోంది. ఈ స్థానిక సంస్థల్లో మహిళలకు మూడింట ఒక వంతు సీట్లు రిజర్వ్ చేయాలని కూడా పట్టుబట్టింది. ఈ విధంగా, ప్రతి ఒక్కరూ తమ సంఘానికి ప్రాతినిధ్యం వహించే సరసమైన అవకాశాన్ని పొందుతారు.

మరో ముఖ్యమైన నియమం ఏమిటంటే, ఈ స్థానిక ప్రభుత్వాలకు విద్యా సంవత్సరం వలెనే ఐదు సంవత్సరాల నిర్ణీత కాలవ్యవధి ఉంటుంది. తప్పులు జరిగితే లేదా స్థానిక ప్రభుత్వం సరిగ్గా పనిచేయకపోతే, వారు ఆరు నెలల్లో కొత్త ఎన్నికలు నిర్వహించాలి.

ఈ స్థానిక ప్రభుత్వాలు నగరం యొక్క అభివృద్ధిని ప్లాన్ చేయడం, న్యాయమైన మరియు న్యాయాన్ని నిర్ధారించడం మరియు నగరాన్ని మెరుగుపరచడానికి ప్రాజెక్ట్‌లను నిర్వహించడం వంటి ముఖ్యమైన బాధ్యతలను కలిగి ఉంటాయి. ఈ ప్రాజెక్టులకు డబ్బు ఎలా ఖర్చు చేయాలో వారు నిర్ణయించుకోవచ్చు. రాష్ట్రం మరియు స్థానిక ప్రభుత్వాల మధ్య డబ్బు ఎలా పంచబడుతుందో తనిఖీ చేయడానికి మాన్యువల్ ఫైనాన్స్ కమిషన్‌ను కూడా ఏర్పాటు చేస్తుంది.

ఈ స్థానిక ప్రభుత్వాలకు ఎన్నికల విషయానికి వస్తే, అవి న్యాయంగా ఉన్నాయని మరియు ప్రతి ఒక్కరూ ఓటు వేసే అవకాశం ఉందని నిర్ధారించుకోవడానికి రాష్ట్ర ఎన్నికల సంఘం వాటిని నిర్వహిస్తుంది.

పెద్ద నగరాల్లో, స్థానికంగా విషయాలను నిర్వహించడంలో సహాయపడే వార్డు కమిటీలు అనే సమూహాలు ఉన్నాయి. అదనంగా, జిల్లాలు మరియు పెద్ద నగరాల్లో, ఆ ప్రాంతాలను ప్లాన్ చేయడానికి మరియు అభివృద్ధి చేయడానికి జిల్లా ప్రణాళిక కమిటీలు మరియు మెట్రోపాలిటన్ ప్రణాళిక కమిటీలు ఉన్నాయి.

కాబట్టి, సరళంగా చెప్పాలంటే, 74వ రాజ్యాంగ సవరణ చట్టం, 1992 భారతదేశంలోని నగరాలు మరియు పట్టణాలలో స్థానిక ప్రభుత్వాలు మెరుగ్గా పనిచేసేలా చేయడానికి సూచనల మాన్యువల్ లాంటిది. ఇది స్పష్టమైన నియమాలను ఏర్పాటు చేస్తుంది, ఎవరు పాల్గొనవచ్చు, వారు ఏమి చేయగలరు మరియు వారికి నిధులు ఎలా లభిస్తాయి అని నిర్వచిస్తుంది. పట్టణ ప్రాంతాల్లో స్థానిక ప్రభుత్వం బలంగా మరియు న్యాయంగా ఉండేలా, సమాజ భాగస్వామ్యాన్ని మరియు ప్రజాస్వామ్యాన్ని ప్రోత్సహించడం దీని లక్ష్యం.

Introduction

The 74th Constitution Amendment Act, 1992 is a significant reform aimed at strengthening urban local governance in India. It introduced Part IX-A to the Constitution, covering Articles 243P to 243ZG, and focused on the creation and empowerment of urban local bodies.

Main Provisions of the 74th Constitution Amendment Act, 1992

Constitution of Urban Local Bodies: The Act mandates the constitution of Municipalities at three levels: Nagar Panchayats for areas in transition from a rural to urban, Municipal Councils for smaller urban areas, and Municipal Corporations for larger urban areas.
Reservation of Seats: The Act ensures reservation of seats for the Scheduled Castes (SCs) and Scheduled Tribes (STs) in proportion to their population. It also mandates one-third reservation for women in these bodies.
Ward Committees: The establishment of Ward Committees is made mandatory in every municipality with a population of 300,000 or more.
Duration of Municipalities: The Act specifies a fixed five-year term for municipalities. In case of dissolution, elections must be held within six months.
Powers and Functions: Municipalities are entrusted with such powers and responsibilities as the Legislature of a State may specify. This includes the preparation of plans for economic development and social justice and the implementation of schemes as may be entrusted to them.
Finance Commission: The Act requires the Governor of a State to constitute a Finance Commission every five years to review the financial position of the municipalities and recommend the distribution of revenues between the State and the municipalities.
State Election Commission: It assigns the role of conducting elections to the municipalities to the State Election Commission.
District Planning Committee: The Act provides for the constitution of a District Planning Committee to prepare a draft development plan for the district.
Metropolitan Planning Committee: In metropolitan areas, a Metropolitan Planning Committee is to be formed to prepare a draft development plan.

Summary

The 74th Constitution Amendment Act, 1992 brought in transformative changes in urban local governance by establishing a statutory framework for the creation and functioning of municipalities. It emphasized reservation, decentralization of powers, financial autonomy, and democratic elections. The Act was pivotal in enhancing the role of urban local bodies in India’s governance structure, fostering participatory democracy and local self-governance.