6 Most SAQ’s of Union Government Chapter in Inter 2nd Year Political Science (TS/AP)

4 Marks

SAQ-1 : Write about election of Vice-president and his powers and functions. (OR) Write about election of Vice-president and his functions.

For Backbenchers 😎

The Vice President of India is like the second-highest person in the country’s leadership. They have an important job in how the country is run. One of their main roles is to be the head of the Rajya Sabha, which is one of the two houses in the Indian Parliament. This means they make sure things run smoothly in the Rajya Sabha.

But there’s something even more important they can do. If, for some reason, the President of India has to step down or can’t do the job anymore, the Vice President steps in as the Acting President. This is like a backup plan to keep the country running smoothly. They can be the Acting President for up to six months. While they are doing this important job, they get all the privileges and responsibilities of the President, but they don’t get paid extra for being the head of the Rajya Sabha during this time.

Now, let’s talk about how the Vice President is chosen. They are not directly elected by the people of India. Instead, they are picked by a group of special people called an electoral college. This college includes members from the Rajya Sabha and Lok Sabha, which are parts of the Indian Parliament. They use a fair system to choose the Vice President, making sure that different groups are represented.

In simple words, the Vice President of India is like the second-in-command who helps run the country. They lead the Rajya Sabha and can step up as the Acting President if needed. Their selection is done by a group of important people to make sure it’s fair. So, the Vice President plays a crucial role in India’s governance and keeping things stable.

మన తెలుగులో

భారత ఉపరాష్ట్రపతి దేశ నాయకత్వంలో రెండవ అత్యున్నత వ్యక్తి వంటివారు. దేశాన్ని ఎలా నడిపించాలో వారికి ముఖ్యమైన పని ఉంది. భారత పార్లమెంటులోని రెండు సభలలో ఒకటైన రాజ్యసభకు అధిపతిగా ఉండటం వారి ప్రధాన పాత్రలలో ఒకటి. అంటే రాజ్యసభలో పనులు సజావుగా జరిగేలా చూస్తారు.

కానీ వారు చేయగలిగిన దానికంటే ముఖ్యమైనది ఒకటి ఉంది. కొన్ని కారణాల వల్ల భారత రాష్ట్రపతి పదవి నుంచి వైదొలగవలసి వచ్చినా లేదా ఇకపై ఆ పని చేయలేక పోయినా, ఉపరాష్ట్రపతి తాత్కాలిక రాష్ట్రపతిగా అడుగుపెడతారు. దేశం సజావుగా సాగేందుకు ఇదో బ్యాకప్ ప్లాన్ లాంటిది. వారు ఆరు నెలల వరకు తాత్కాలిక అధ్యక్షుడిగా ఉండవచ్చు. వారు ఈ ముఖ్యమైన పని చేస్తున్నప్పుడు, వారికి రాష్ట్రపతి యొక్క అన్ని అధికారాలు మరియు బాధ్యతలు లభిస్తాయి, అయితే ఈ సమయంలో వారు రాజ్యసభ అధిపతిగా ఉన్నందుకు అదనపు జీతం పొందరు.

ఇప్పుడు ఉపరాష్ట్రపతిని ఎలా ఎంపిక చేస్తారనే దాని గురించి మాట్లాడుకుందాం. వారు భారతదేశ ప్రజలచే నేరుగా ఎన్నుకోబడరు. బదులుగా, వారు ఎలక్టోరల్ కాలేజీ అని పిలువబడే ప్రత్యేక వ్యక్తుల సమూహం ద్వారా ఎంపిక చేయబడతారు. ఈ కళాశాలలో భారత పార్లమెంటులో భాగమైన రాజ్యసభ మరియు లోక్‌సభ సభ్యులు ఉన్నారు. వైస్ ప్రెసిడెంట్‌ని ఎంచుకోవడానికి వారు సరసమైన వ్యవస్థను ఉపయోగిస్తారు, వివిధ సమూహాలకు ప్రాతినిధ్యం ఉండేలా చూసుకుంటారు.

సరళంగా చెప్పాలంటే, భారత ఉపరాష్ట్రపతి దేశాన్ని నడపడానికి సహాయపడే రెండవ-కమాండ్ లాంటివాడు. వారు రాజ్యసభకు నాయకత్వం వహిస్తారు మరియు అవసరమైతే తాత్కాలిక అధ్యక్షుడిగా కూడా అడుగు పెట్టవచ్చు. వారి ఎంపిక న్యాయమైనదని నిర్ధారించుకోవడానికి ముఖ్యమైన వ్యక్తుల సమూహం ద్వారా జరుగుతుంది. కాబట్టి, ఉపరాష్ట్రపతి భారతదేశ పాలనలో మరియు విషయాలను స్థిరంగా ఉంచడంలో కీలక పాత్ర పోషిస్తారు.

Introduction

The Vice President of India is the second-highest constitutional office in the country, playing a crucial role in its governance structure. This includes acting as the ex-officio Chairman of the Rajya Sabha and stepping in as acting President under certain conditions. The provisions for the Vice President’s role and election are outlined in Articles 63 to 71 of the Indian Constitution.

Election of Vice President of India

The Vice President is elected by an electoral college consisting of both elected and nominated members of the Rajya Sabha and Lok Sabha. The electoral process follows a proportional representation system via a single transferable vote, ensuring fair representation.

Powers and Functions of Vice President of India

  1. Chairman of Rajya Sabha:
    • As the ex-officio Chairman, the Vice President oversees the proceedings of the Rajya Sabha.
    • In the event of a tie in voting, the Vice President exercises a casting vote.
  2. Acting President:
    • The Vice President assumes the role of President in cases of removal, resignation, or death of the incumbent President.
    • The Vice President can act as President for up to six months, receiving the salary, allowances, and rights of the President during this period. Importantly, they do not receive any remuneration as the Chairman of the Rajya Sabha while serving as acting President.

The Vice President’s role is essential in maintaining the stability of India’s governance and ensuring the smooth functioning of the Rajya Sabha.

SAQ-2 : What is impeachment procedure of Indian President?

For Backbenchers 😎

In India, we have a special process called “impeachment” to deal with situations when the President, who is like the top boss of the country, might not be doing their job properly. Imagine it as a way to say, “Hey, you made a big mistake, and we need to look into it.”

So, how does this impeachment thing work? Well, first, someone in a big group called the Indian Parliament, which makes important decisions, has to say, “We want to impeach the President.” But it’s not that easy; they need support from lots of people in Parliament, like at least one-fourth of them. Plus, they have to give a written notice about it at least 14 days in advance. It’s like making sure many people agree, and everyone knows it’s happening.

Next, Parliament members have to vote on it, just like when we vote in elections. But it’s not enough to have more “yes” votes than “no” votes. They need a big majority, like at least two-thirds of the total members who are there and voting. This is to make sure it’s not just a small group of people making the decision.

If one group of Parliament members says, “Yes, let’s impeach the President,” then they send the issue to the other group of Parliament members to also check and decide. It’s like having two groups of people look at it to be really fair.

The other group sets up a special team to investigate the President’s mistakes. During this time, the President can explain why they shouldn’t be removed. They can do it themselves or have someone else speak for them. This is like giving them a fair chance to explain their side of the story.

Finally, if the special team agrees that the President did something really wrong and if two-thirds of the members in the other group also agree, then the President is impeached. It’s like saying, “Sorry, but you can’t be the boss anymore because of the mistakes.”

So, impeachment is like a fair way to make sure even the big boss can be held responsible if they make serious mistakes. It’s a way to keep everyone, even the top leaders, following the rules in India.

మన తెలుగులో

భారతదేశంలో, దేశానికి అత్యున్నత బాస్ లాంటి రాష్ట్రపతి తమ పనిని సరిగ్గా చేయనప్పుడు పరిస్థితులను ఎదుర్కోవటానికి “అభిశంసన” అనే ప్రత్యేక ప్రక్రియను కలిగి ఉన్నాము. “హే, మీరు చాలా పెద్ద తప్పు చేసారు, మరియు మేము దానిని పరిశీలించాలి” అని చెప్పడానికి ఇది ఒక మార్గంగా ఊహించుకోండి.

కాబట్టి, ఈ అభిశంసన విషయం ఎలా పని చేస్తుంది? సరే, ముందుగా, ముఖ్యమైన నిర్ణయాలు తీసుకునే భారత పార్లమెంటు అని పిలువబడే పెద్ద సమూహంలో ఎవరైనా, “మేము రాష్ట్రపతిని అభిశంసించాలనుకుంటున్నాము” అని చెప్పాలి. కానీ అది అంత సులభం కాదు; వారికి కనీసం నాలుగింట ఒక వంతు మంది లాగా పార్లమెంటులో చాలా మంది నుండి మద్దతు అవసరం. అదనంగా, వారు కనీసం 14 రోజుల ముందుగానే దాని గురించి వ్రాతపూర్వక నోటీసు ఇవ్వాలి. ఇది చాలా మంది ప్రజలు అంగీకరిస్తున్నట్లు నిర్ధారించుకోవడం లాంటిది మరియు ఇది జరుగుతోందని అందరికీ తెలుసు.

తర్వాత, మనం ఎన్నికల్లో ఓటు వేసినట్లే పార్లమెంటు సభ్యులు దానిపై ఓటు వేయాలి. కానీ “నో” కంటే ఎక్కువ “అవును” ఓట్లు ఉంటే సరిపోదు. వారికి పెద్ద మెజారిటీ అవసరం, మొత్తం సభ్యులలో కనీసం మూడింట రెండొంతుల మంది అక్కడ ఉండి ఓటు వేస్తారు. ఇది కేవలం చిన్న వ్యక్తుల సమూహం మాత్రమే నిర్ణయం తీసుకోలేదని నిర్ధారించుకోవడం.

పార్లమెంటు సభ్యులలో ఒక బృందం, “అవును, రాష్ట్రపతిని అభిశంసిద్దాం” అని చెబితే, వారు సమస్యను పరిశీలించి నిర్ణయించడానికి ఇతర పార్లమెంటు సభ్యులకు కూడా పంపుతారు. ఇది నిజంగా న్యాయంగా ఉండటానికి రెండు గ్రూపుల వ్యక్తులు చూడటం లాంటిది.

ఇతర బృందం అధ్యక్షుడి తప్పులను పరిశోధించడానికి ప్రత్యేక బృందాన్ని ఏర్పాటు చేస్తుంది. ఈ సమయంలో, వారిని ఎందుకు తొలగించకూడదో రాష్ట్రపతి వివరించవచ్చు. వారు దానిని స్వయంగా చేయగలరు లేదా వారి కోసం మరొకరు మాట్లాడగలరు. ఇది వారి కథనాన్ని వివరించడానికి వారికి సరైన అవకాశం ఇవ్వడం లాంటిది.

చివరగా, రాష్ట్రపతి నిజంగా తప్పు చేశారని ప్రత్యేక బృందం అంగీకరిస్తే మరియు ఇతర గ్రూపులోని మూడింట రెండు వంతుల సభ్యులు కూడా అంగీకరిస్తే, రాష్ట్రపతి అభిశంసనకు గురవుతారు. “క్షమించండి, కానీ తప్పుల కారణంగా మీరు ఇకపై బాస్ కాలేరు” అని చెప్పినట్లు ఉంది.

కాబట్టి, వారు తీవ్రమైన తప్పులు చేస్తే బిగ్ బాస్ కూడా బాధ్యత వహించవచ్చని నిర్ధారించుకోవడానికి అభిశంసన అనేది న్యాయమైన మార్గం. ఇది భారతదేశంలోని నియమాలను అనుసరించే ప్రతి ఒక్కరినీ, అగ్ర నాయకులను కూడా ఉంచడానికి ఒక మార్గం.

Introduction

Impeachment is a constitutional procedure for the removal of the President of India under certain circumstances. This process, outlined in Article 61 of the Indian Constitution, ensures a democratic and systematic method for holding the highest office accountable.

Impeachment Procedure of the Indian President

  1. Initiation of Impeachment:
    • The process begins with a resolution in either the Lok Sabha (Lower House) or the Rajya Sabha (Upper House).
    • This resolution requires support from at least one-fourth of the total members of the house and a 14 days prior notice in writing.
  2. Passing of the Resolution: The resolution must be passed by a two-thirds majority of the total members of the house present and voting.
  3. Sending to the Other House: Once passed, the resolution is sent to the other house for further approval.
  4. Investigation: The other house establishes an Investigation Committee to investigate the allegations against the President.
  5. Opportunity for Defense: The President is given a chance to present a defense during the investigation, either personally or through a representative.
  6. Approval and Removal: If the charges are confirmed and subsequently approved by a two-thirds majority of the total members in the other house, the President is impeached and removed from office.

Summary

The impeachment procedure provides a robust check and balance within the Indian Constitution, ensuring that even the highest office remains accountable to the rule of law. This process is fundamental to the democratic principles that govern the Indian republic.

SAQ-3 : Explain the functions of Speaker of lok sabha.

For Backbenchers 😎

Think of the Lok Sabha like a big classroom where important discussions happen. Now, the Speaker is like the teacher in charge. Their job is to keep things in order and make sure everyone follows the rules.

Imagine the Speaker as the referee in a game. They make sure everyone plays fair and follows the rules during these discussions.

The Speaker also decides who gets to speak during these discussions. It’s a bit like how in class, you can’t talk unless the teacher says it’s okay.

They have another important role. Think of the Speaker as the captain of a sports team. They lead some special groups (committees) to help the Lok Sabha work better.

Sometimes, there are really big discussions that involve both the Lok Sabha and the Rajya Sabha (the other part of Parliament). In these situations, the Speaker takes charge, like the captain of both teams in a game.

If there’s a tie and no one can decide, the Speaker steps in and makes the final decision. It’s like the referee deciding who wins in a tied game.

The Speaker also decides if something is all about money or not. If it’s about money, it’s called a ‘Money Bill,’ and this can affect how it’s passed in Parliament.

Lastly, if someone in the Lok Sabha doesn’t behave well and breaks the rules, the Speaker can give them a timeout by suspending them from the discussion. If things get really bad, the Speaker can even ask them to leave the discussion.

So, the Speaker of the Lok Sabha is like the teacher, referee, and captain all rolled into one for these important discussions. They make sure everything is fair, orderly, and everyone follows the rules. It’s a big job to keep India’s Parliament running smoothly.

మన తెలుగులో

ముఖ్యమైన చర్చలు జరిగే పెద్ద తరగతి గదిలా లోక్‌సభను ఆలోచించండి. ఇప్పుడు స్పీకర్ అంటే ఇంచార్జ్ టీచర్ లాంటిది. వారి పని విషయాలు క్రమంలో ఉంచడం మరియు ప్రతి ఒక్కరూ నియమాలను పాటించేలా చేయడం.

స్పీకర్‌ను గేమ్‌లో రిఫరీగా ఊహించుకోండి. ఈ చర్చల సమయంలో ప్రతి ఒక్కరూ న్యాయబద్ధంగా ఆడుతున్నారని మరియు నియమాలను అనుసరిస్తారని వారు నిర్ధారించుకుంటారు.

ఈ చర్చల్లో ఎవరు మాట్లాడాలో కూడా స్పీకర్ నిర్ణయిస్తారు. క్లాస్‌లో ఎలా ఉంటారో, టీచర్ ఓకే చెబితే తప్ప మాట్లాడలేరు.

వీరికి మరో ముఖ్యమైన పాత్ర ఉంది. స్పీకర్‌ని క్రీడా జట్టు కెప్టెన్‌గా భావించండి. వారు లోక్‌సభ మెరుగ్గా పనిచేయడానికి కొన్ని ప్రత్యేక బృందాలకు (కమిటీలకు) నాయకత్వం వహిస్తారు.

కొన్నిసార్లు, లోక్‌సభ మరియు రాజ్యసభ (పార్లమెంట్‌లోని ఇతర భాగం) రెండింటినీ కలిగి ఉండే పెద్ద చర్చలు జరుగుతాయి. ఈ పరిస్థితుల్లో, ఒక గేమ్‌లో రెండు జట్ల కెప్టెన్‌లా స్పీకర్ బాధ్యతలు స్వీకరిస్తారు.

ఒకవేళ టై ఏర్పడి, ఎవరూ నిర్ణయించలేకపోతే, స్పీకర్ రంగంలోకి దిగి తుది నిర్ణయం తీసుకుంటారు. టై గేమ్‌లో ఎవరు గెలుస్తారో రిఫరీ నిర్ణయించడం లాంటిది.

స్పీకర్ కూడా డబ్బు గురించే నిర్ణయించుకుంటారు. ఇది డబ్బు గురించి అయితే, దానిని ‘మనీ బిల్లు’ అని పిలుస్తారు మరియు ఇది పార్లమెంటులో ఎలా ఆమోదించబడుతుందో ప్రభావితం చేస్తుంది.

చివరగా, లోక్‌సభలో ఎవరైనా బాగా ప్రవర్తించకపోతే మరియు నిబంధనలను ఉల్లంఘిస్తే, స్పీకర్ వారిని చర్చ నుండి సస్పెండ్ చేయడం ద్వారా వారికి సమయం ఇవ్వవచ్చు. విషయాలు నిజంగా చెడిపోతే, స్పీకర్ వారిని చర్చ నుండి వదిలివేయమని కూడా అడగవచ్చు.

కాబట్టి, ఈ ముఖ్యమైన చర్చల కోసం లోక్‌సభ స్పీకర్ టీచర్, రిఫరీ మరియు కెప్టెన్ అందరూ ఒక్కటిగా ఉంటారు. వారు ప్రతిదీ సజావుగా, క్రమబద్ధంగా ఉండేలా చూసుకుంటారు మరియు ప్రతి ఒక్కరూ నియమాలను అనుసరిస్తారు. భారత పార్లమెంటును సజావుగా నిర్వహించడం చాలా పెద్ద పని.

Introduction

The Speaker of the Lok Sabha plays a pivotal role in the Indian Parliamentary system, serving as the chief presiding officer of the Lok Sabha, the lower house of the Parliament of India. This position is crucial for ensuring the smooth functioning of democratic processes within the house.

Powers and Functions of the Speaker of the Lok Sabha

  1. Presiding Over Meetings: The Speaker oversees all Lok Sabha meetings, ensuring adherence to parliamentary rules and decorum.
  2. Maintenance of Order: Responsible for maintaining order in the house, the Speaker can disallow questions and suspend or adjourn meetings as necessary.
  3. Authority to Speak: No member can address the house without the Speaker’s permission.
  4. Ex-officio Chairman: The Speaker acts as the ex-officio chairman of key committees like the Rules Committee, General Purpose Committee, and Business Rules Committee.
  5. Presiding Over Joint Sessions: The Speaker presides over joint sessions of both Parliament houses.
  6. Casting Vote: In case of a tie, the Speaker casts their vote to resolve deadlocks.
  7. Determining a ‘Money Bill’: The Speaker has the authority to classify a bill as a ‘Money Bill’, influencing its parliamentary passage.
  8. Control Over Members: The Speaker can suspend members who disrespect the house’s authority and order their physical removal if necessary.
  9. Admissibility of Motion: The Speaker determines the admissibility of motions, ensuring compliance with procedural rules.

Summary

The Speaker of the Lok Sabha is central to the Parliament’s functioning, representing the dignity, power, and authority of the Lok Sabha. Their role encompasses maintaining decorum, interpreting rules, and upholding democratic processes in parliamentary proceedings. The Speaker’s responsibilities are fundamental in maintaining the principles of democracy within the Indian parliamentary system.

SAQ-4 : Write about Judicial review of supreme court.

For Backbenchers 😎

Think of the Supreme Court as the “Rule Keeper” in a big game. The game is our country, and the rules are in a special book called the Constitution.

Now, the Supreme Court has a special power called “judicial review.” It’s like being the referee in the game, making sure everyone follows the rules.

First, they check the laws and decisions made by the government. It’s like making sure the players in the game play fair. If they find a law or decision that breaks the rules in the Constitution, they say, “No, you can’t do that. It’s against the rules.”

They also watch what the government does, just like a referee watches players. If they see the government doing something that the Constitution doesn’t allow, they can stop it and say, “That’s not allowed. You have to follow the rules.”

A big part of their job is protecting our important rights. These are like our special rules, and the Constitution guarantees them. If the government tries to take away or change these rights, the Supreme Court steps in and says, “No, you can’t do that. These rights are protected.”

So, think of the Supreme Court as the “Rule Keeper” who makes sure everyone, especially the government, plays by the rules in the Constitution. They make sure our country is fair and our rights are safe. It’s like having a referee to keep the game fair.

మన తెలుగులో

ఒక పెద్ద గేమ్‌లో సుప్రీంకోర్టును “రూల్ కీపర్”గా భావించండి. ఆట మన దేశం, నిబంధనలు రాజ్యాంగం అనే ప్రత్యేక పుస్తకంలో ఉన్నాయి.

ఇప్పుడు, సుప్రీంకోర్టుకు “న్యాయ సమీక్ష” అనే ప్రత్యేక అధికారం ఉంది. ఇది గేమ్‌లో రిఫరీగా ఉండటం వంటిది, ప్రతి ఒక్కరూ నిబంధనలను పాటించేలా చూసుకోవాలి.

మొదట, వారు ప్రభుత్వం చేసిన చట్టాలు మరియు నిర్ణయాలను తనిఖీ చేస్తారు. ఇది గేమ్‌లోని ఆటగాళ్లు సజావుగా ఆడేలా చూసుకోవడం లాంటిది. రాజ్యాంగంలోని నిబంధనలను ఉల్లంఘించే చట్టం లేదా నిర్ణయాన్ని వారు కనుగొంటే, వారు “కాదు, మీరు అలా చేయలేరు. ఇది నిబంధనలకు విరుద్ధం.”

రిఫరీ ఆటగాళ్లను గమనిస్తున్నట్లే, ప్రభుత్వం ఏమి చేస్తుందో వారు కూడా చూస్తారు. రాజ్యాంగం అనుమతించని పనిని ప్రభుత్వం చేయడం చూస్తే, వారు దానిని అడ్డుకుని, “అది అనుమతించబడదు. మీరు నిబంధనలను పాటించాలి.”

వారి ఉద్యోగంలో ఎక్కువ భాగం మన ముఖ్యమైన హక్కులను పరిరక్షించడం. ఇవి మన ప్రత్యేక నిబంధనల లాంటివి, రాజ్యాంగం వాటికి హామీ ఇస్తుంది. ప్రభుత్వం ఈ హక్కులను తొలగించడానికి లేదా మార్చడానికి ప్రయత్నిస్తే, సుప్రీం కోర్టు మెట్లెక్కుతుంది మరియు “కాదు, మీరు అలా చేయలేరు. ఈ హక్కులు రక్షించబడతాయి.”

కాబట్టి, రాజ్యాంగంలోని నిబంధనల ప్రకారం ప్రతి ఒక్కరూ, ముఖ్యంగా ప్రభుత్వం ఆడేలా చూసే “రూల్ కీపర్”గా సుప్రీం కోర్టును భావించండి. మన దేశం న్యాయమైనదని మరియు మన హక్కులు సురక్షితంగా ఉన్నాయని వారు నిర్ధారిస్తారు. గేమ్‌ను సజావుగా కొనసాగించడానికి రిఫరీని కలిగి ఉండటం లాంటిది.

Introduction

Judicial review is a cornerstone of democratic systems, involving the judiciary’s authority, particularly the Supreme Court, to examine and invalidate governmental laws, orders, or actions deemed unconstitutional. In India, this pivotal power is vested in the Supreme Court by the Constitution.

Details about Judicial Review by the Supreme Court in India

  1. Review of Laws and Orders: The Supreme Court has the power to review laws and orders passed by State Legislatures or Parliament. It ensures these are in line with the Constitution, declaring any law or order unconstitutional if it violates constitutional principles.
  2. Review of Executive Actions: The Court also reviews executive decisions made by the Central or State Government. This ensures decisions are constitutional and within the government’s jurisdiction, invalidating any action contrary to the Constitution.
  3. Protection of Fundamental Rights: A significant aspect of judicial review is the protection of citizens’ fundamental rights. Landmark cases like Kesavananda Bharathi and Golaknath highlight the Court’s role in upholding the Right to Property and its authority to strike down constitutional amendments infringing upon fundamental rights.

Summary

Judicial review by the Supreme Court is a critical feature of the Indian democratic system. It acts as a check and balance mechanism, ensuring all government branches operate within constitutional boundaries. By safeguarding the Constitution’s provisions and protecting fundamental rights, the Supreme Court upholds the rule of law and the democratic ethos of the Constitution.

SAQ-5 : Explain the powers and functions of Union council of ministers.

For Backbenchers 😎

Imagine the Union Council of Ministers as a group of trusted helpers for the President of India, led by the Prime Minister. Each member of this group has a specific job or department to look after, like education, health, or finance.

These helpers have several important tasks. First, they work together to make plans for how our country should grow and how it should interact with other nations. Think of it as creating a game plan for a sports team, deciding on the strategies to use.

Another crucial role is giving advice to the President. Picture them as wise friends who help the President make important decisions, like a group of friends helping you decide what movie to watch.

When it comes to money matters, these helpers decide how much money should be spent on various things, such as building schools, hospitals, and roads. Essentially, they create a budget for the entire country.

Each helper also takes care of a specific department, similar to a librarian looking after all the books in a library. They ensure that everything in their department runs smoothly and efficiently.

Moreover, when new rules or laws are needed, this team brainstorms ideas, discusses them, and then presents them to the Parliament. They also explain why these rules are necessary, much like a teacher explaining a new lesson.

What’s unique is that they function as a team, but each member is responsible for their own job. It’s akin to playing on a sports team where everyone has a role, and if they don’t fulfill their part, they might have to leave the team.

Lastly, when the Parliament creates new laws, this team ensures that these laws are followed correctly, like making sure everyone plays by the rules in a game.

In simple terms, the Union Council of Ministers is a group of helpers who assist the President in making crucial decisions for our country. They handle various responsibilities, including planning, advising, managing money, overseeing departments, making new rules, and ensuring rule compliance. It’s like a collaborative effort to keep our country running smoothly.

మన తెలుగులో

ప్రధానమంత్రి నేతృత్వంలోని భారత రాష్ట్రపతికి విశ్వసనీయ సహాయకుల బృందంగా కేంద్ర మంత్రి మండలిని ఊహించుకోండి. ఈ గుంపులోని ప్రతి సభ్యునికి విద్య, ఆరోగ్యం లేదా ఫైనాన్స్ వంటి నిర్దిష్ట ఉద్యోగం లేదా విభాగం ఉంటుంది.

ఈ సహాయకులకు అనేక ముఖ్యమైన పనులు ఉన్నాయి. ముందుగా, మన దేశం ఎలా అభివృద్ధి చెందాలి మరియు ఇతర దేశాలతో ఎలా సంభాషించాలి అనే దాని గురించి ప్రణాళికలు రూపొందించడానికి వారు కలిసి పని చేస్తారు. స్పోర్ట్స్ టీమ్ కోసం గేమ్ ప్లాన్‌ని రూపొందించడం, ఉపయోగించాల్సిన వ్యూహాలను నిర్ణయించడం వంటిదిగా ఆలోచించండి.

రాష్ట్రపతికి సలహా ఇవ్వడం మరో కీలక పాత్ర. ఏ సినిమా చూడాలో నిర్ణయించుకోవడంలో స్నేహితుల బృందం మీకు సహాయం చేయడం వంటి ముఖ్యమైన నిర్ణయాలు తీసుకోవడంలో రాష్ట్రపతికి సహాయపడే తెలివైన స్నేహితులుగా వారిని చిత్రించండి.

డబ్బు విషయాల విషయానికి వస్తే, పాఠశాలలు, ఆసుపత్రులు మరియు రోడ్లు నిర్మించడం వంటి వివిధ విషయాలకు ఎంత డబ్బు ఖర్చు చేయాలో ఈ సహాయకులు నిర్ణయిస్తారు. ముఖ్యంగా, వారు మొత్తం దేశం కోసం బడ్జెట్‌ను రూపొందిస్తారు.

లైబ్రరీలోని అన్ని పుస్తకాలను చూసుకునే లైబ్రేరియన్ మాదిరిగానే ప్రతి సహాయకుడు ఒక నిర్దిష్ట విభాగాన్ని కూడా చూసుకుంటాడు. వారు తమ డిపార్ట్‌మెంట్‌లోని ప్రతిదీ సజావుగా మరియు సమర్ధవంతంగా జరిగేలా చూస్తారు.

అంతేకాకుండా, కొత్త నియమాలు లేదా చట్టాలు అవసరమైనప్పుడు, ఈ బృందం ఆలోచనలను మేధోమథనం చేస్తుంది, వాటిని చర్చించి, ఆపై వాటిని పార్లమెంటుకు అందజేస్తుంది. ఉపాధ్యాయుడు కొత్త పాఠాన్ని వివరిస్తున్నట్లుగా ఈ నియమాలు ఎందుకు అవసరమో కూడా వారు వివరిస్తారు.

ప్రత్యేకత ఏమిటంటే వారు బృందంగా పని చేస్తారు, కానీ ప్రతి సభ్యుడు వారి స్వంత ఉద్యోగానికి బాధ్యత వహిస్తారు. ఇది ప్రతి ఒక్కరి పాత్ర ఉన్న క్రీడా జట్టులో ఆడటం లాంటిది, మరియు వారు తమ వంతు బాధ్యతను నెరవేర్చకపోతే, వారు జట్టు నుండి నిష్క్రమించవలసి ఉంటుంది.

చివరగా, పార్లమెంటు కొత్త చట్టాలను రూపొందించినప్పుడు, ప్రతి ఒక్కరూ గేమ్‌లో నిబంధనల ప్రకారం ఆడేలా చూసుకోవడం వంటి ఈ చట్టాలు సరిగ్గా అనుసరించబడుతున్నాయని ఈ బృందం నిర్ధారిస్తుంది.

సరళంగా చెప్పాలంటే, యూనియన్ కౌన్సిల్ ఆఫ్ మినిస్టర్స్ అనేది మన దేశం కోసం కీలకమైన నిర్ణయాలు తీసుకోవడంలో రాష్ట్రపతికి సహాయపడే సహాయకుల సమూహం. వారు ప్రణాళిక, సలహాలు ఇవ్వడం, డబ్బు నిర్వహణ, విభాగాలను పర్యవేక్షించడం, కొత్త నిబంధనలను రూపొందించడం మరియు నియమాలకు అనుగుణంగా ఉండేలా చూసుకోవడం వంటి వివిధ బాధ్యతలను నిర్వహిస్తారు. ఇది మన దేశాన్ని సజావుగా కొనసాగించడానికి ఒక సహకార ప్రయత్నం లాంటిది.

Introduction

The Union Council of Ministers, led by the Prime Minister, is a crucial part of the Indian government structure. This body aids and advises the President of India in administering the country, with each minister responsible for specific government departments. The Council includes the Cabinet, which is the government’s core decision-making group.

Powers and Functions of the Union Council of Ministers

  1. Formulating Policies: The Council formulates policies for the Union Government, encompassing both domestic and foreign aspects. These policies guide the nation’s socio-economic development and international relations.
  2. Advising the President: The Council assists and advises the President on matters related to the Union Government, influencing the President’s actions.
  3. Control Over Finances: The Ministers have authority over financial matters, planning and allocating the national budget and resource utilization.
  4. Administrative Roles: Each Minister supervises the administration of their respective government departments, ensuring effective operations and performance.
  5. Legislative Functions: The Council plays a crucial role in the legislative process, preparing bills, discussing them within the Council, and then presenting them to Parliament. Ministers defend and explain bills in Parliament.
  6. Collective and Individual Responsibility: The Council is collectively responsible to the Lok Sabha, maintaining office based on the majority’s confidence. Ministers are individually responsible to the President for their departmental actions.
  7. Execution of Laws: Laws passed by Parliament are executed by the respective Ministers, implementing legal provisions and ensuring adherence to them.

Summary

The Union Council of Ministers plays a significant role in India’s governance and administration. Their responsibilities range from policy formulation, advising the President, financial control, administrative management, legislative functions, to law execution. The collective responsibility to the Lok Sabha ensures democratic accountability, essential for the government’s smooth and effective functioning.

SAQ-6 : What are the emergency powers of president of India?

For Backbenchers 😎

In India, the President has some special powers that can be used in very serious situations to help the country. These powers are divided into three types of emergencies: National Emergency, State Emergency (also known as President’s Rule), and Financial Emergency.

First, there’s the National Emergency. This happens when there’s a big problem like a war, an attack from outside the country, or a major rebellion happening within India. The President can step in and take strong actions, like temporarily stopping certain rights of the people. However, the key thing to remember is that the President can only do this if both houses of Parliament agree within one month. This way, it’s not up to the President alone to make such important decisions.

Secondly, there’s the State Emergency, which is also called President’s Rule. This situation arises when a state government isn’t following the rules properly or things are not working well in that state. The Governor of that state informs the President about these issues. Then, the President can take control of that state temporarily to sort things out. But just like in the National Emergency, this decision needs Parliament’s approval within two months. Plus, it can only last for six months initially, and if necessary, can be extended for up to three years, but only if Parliament agrees.

Lastly, there’s the Financial Emergency. This comes into play when the President believes that India’s money or financial stability is at risk. Unlike the other emergencies, there’s no fixed time limit for this one. The President still needs to get Parliament’s approval within two months, but there’s no maximum time set for how long it can last.

In simple terms, these special powers given to the President are meant to help protect the country during really tough times. However, what’s important to remember is that Parliament always has the final say in all of these emergency situations. This ensures that the President doesn’t misuse these powers and that democracy and a fair balance of power are always upheld, even in the most challenging circumstances.

మన తెలుగులో

భారతదేశంలో, రాష్ట్రపతికి కొన్ని ప్రత్యేక అధికారాలు ఉన్నాయి, అవి చాలా తీవ్రమైన పరిస్థితుల్లో దేశానికి సహాయం చేయడానికి ఉపయోగించబడతాయి. ఈ అధికారాలు మూడు రకాల అత్యవసర పరిస్థితులుగా విభజించబడ్డాయి: జాతీయ అత్యవసర పరిస్థితి, రాష్ట్ర అత్యవసర పరిస్థితి (దీనిని రాష్ట్రపతి పాలన అని కూడా పిలుస్తారు) మరియు ఆర్థిక అత్యవసర పరిస్థితి.

మొదటిది, జాతీయ అత్యవసర పరిస్థితి. యుద్ధం, దేశం వెలుపల నుండి దాడి లేదా భారతదేశంలో పెద్ద తిరుగుబాటు వంటి పెద్ద సమస్య ఉన్నప్పుడు ఇది జరుగుతుంది. రాష్ట్రపతి జోక్యం చేసుకుని, ప్రజల నిర్దిష్ట హక్కులను తాత్కాలికంగా నిలిపివేయడం వంటి బలమైన చర్యలు తీసుకోవచ్చు. అయితే, గుర్తుంచుకోవాల్సిన ప్రధాన విషయం ఏమిటంటే, పార్లమెంటు ఉభయ సభలు ఒక నెలలోపు అంగీకరిస్తేనే రాష్ట్రపతి దీన్ని చేయగలరు. ఈ విధంగా, అటువంటి ముఖ్యమైన నిర్ణయాలు తీసుకోవడం రాష్ట్రపతికి మాత్రమే కాదు.

రెండవది, రాష్ట్ర అత్యవసర పరిస్థితి ఉంది, దీనిని రాష్ట్రపతి పాలన అని కూడా పిలుస్తారు. రాష్ట్ర ప్రభుత్వం నిబంధనలను సరిగ్గా పాటించనప్పుడు లేదా ఆ రాష్ట్రంలో పనులు సరిగ్గా లేనప్పుడు ఈ పరిస్థితి తలెత్తుతుంది. ఆ రాష్ట్ర గవర్నర్ ఈ విషయాలను రాష్ట్రపతికి తెలియజేస్తారు. అప్పుడు, విషయాలను క్రమబద్ధీకరించడానికి రాష్ట్రపతి ఆ రాష్ట్రాన్ని తాత్కాలికంగా నియంత్రించవచ్చు. అయితే జాతీయ అత్యవసర పరిస్థితిలో మాదిరిగానే, ఈ నిర్ణయానికి రెండు నెలల్లో పార్లమెంటు ఆమోదం అవసరం. అదనంగా, ఇది ప్రారంభంలో ఆరు నెలలు మాత్రమే ఉంటుంది మరియు అవసరమైతే, మూడు సంవత్సరాల వరకు పొడిగించవచ్చు, కానీ పార్లమెంటు అంగీకరిస్తే మాత్రమే.

చివరగా, ఆర్థిక అత్యవసర పరిస్థితి ఉంది. భారతదేశం యొక్క డబ్బు లేదా ఆర్థిక స్థిరత్వం ప్రమాదంలో ఉందని రాష్ట్రపతి విశ్వసించినప్పుడు ఇది అమలులోకి వస్తుంది. ఇతర ఎమర్జెన్సీల మాదిరిగా కాకుండా, దీనికి నిర్ణీత సమయ పరిమితి లేదు. రాష్ట్రపతి ఇంకా రెండు నెలల్లో పార్లమెంటు ఆమోదం పొందవలసి ఉంటుంది, అయితే అది ఎంతకాలం కొనసాగుతుందనేదానికి గరిష్ట సమయం లేదు.

సరళంగా చెప్పాలంటే, రాష్ట్రపతికి ఇవ్వబడిన ఈ ప్రత్యేక అధికారాలు నిజంగా కఠినమైన సమయాల్లో దేశాన్ని రక్షించడంలో సహాయపడతాయి. అయితే, గుర్తుంచుకోవలసిన ముఖ్యమైన విషయం ఏమిటంటే, ఈ అత్యవసర పరిస్థితులన్నింటిలో పార్లమెంటు ఎల్లప్పుడూ తుది నిర్ణయం తీసుకుంటుంది. అధ్యక్షుడు ఈ అధికారాలను దుర్వినియోగం చేయరని మరియు అత్యంత సవాలుగా ఉన్న పరిస్థితుల్లో కూడా ప్రజాస్వామ్యం మరియు న్యాయమైన అధికార సమతుల్యత ఎల్లప్పుడూ సమర్థించబడుతుందని ఇది నిర్ధారిస్తుంది.

Introduction

The Constitution of India grants the President specific emergency powers to address significant crises affecting the nation’s security, constitutional mechanism, or financial stability. These powers are categorized into three types of emergencies: National Emergency, Constitutional or State Emergency (President’s Rule), and Financial Emergency.

Emergency Powers of the President of India

  1. National Emergency (Article 352):
    • The President can declare a National Emergency when India’s security is threatened by war, external aggression, or armed rebellion.
    • Fundamental rights may be suspended, except those under Articles 20 and 21.
    • This declaration requires approval from both houses of Parliament within one month.
  2. State Emergency or President’s Rule (Article 356):
    • Known as President’s Rule, it is declared when a state’s governance fails to comply with the Constitution.
    • Based on a report from the state’s Governor, the President can proclaim an emergency in the state.
    • This proclamation must be approved by Parliament within two months and can last for six months, extendable to a maximum of three years with parliamentary approval.
  3. Financial Emergency (Article 360):
    • Declared if the President believes India’s financial stability or credit is under threat.
    • The declaration must be approved by Parliament within two months.
    • Unlike other emergencies, there is no predetermined maximum period for a financial emergency.

Summary

The President of India’s emergency powers under Articles 352, 356, and 360 are crucial for maintaining the nation’s integrity and stability. These powers are subject to parliamentary approval and oversight, ensuring a balance of power and adherence to democratic principles.