8 Most FAQ’s of Production and Employment Chapter in Class 10th Social (TS/AP)

8 Marks

LAQ-1 : Read the given paragraph and write your opinion. Majority of workers from scheduled castes, tribes and backward communities find themselves in the unorganized sector. It is worse if one is a woman from these communities. Besides getting the irregular and low paid work, these workers also face social discrimination.

For Backbenchers 😎

The text is discussing how people, particularly women, from less privileged communities who work in informal jobs face a lot of challenges. These challenges include:

  1. Economic Hardship: People in informal jobs don’t have the same legal work protections, making their economic situation unstable. This is even worse for people from marginalized communities.
  2. Extra Problems for Women: Women from these communities not only deal with job instability but also face societal discrimination.
  3. Importance of Fairness: There’s a big need for everyone to be treated equally and with respect, regardless of their background.
  4. Education and Jobs: Giving people education and fair chances in jobs can help overcome poverty and bias.
  5. Healthcare Needs: Organizing health camps and spreading health information can improve the lives of these workers.
  6. Government’s Responsibility: The government should make and enforce policies to protect and help people working in informal jobs.

In simple terms: It’s important for everyone to have fair and safe work conditions. This is especially true for women and people from less privileged backgrounds working in jobs that aren’t formally regulated. Education, fair job opportunities, healthcare, and strong government policies are key to making things better.

మన తెలుగులో

అనధికారిక ఉద్యోగాలలో పనిచేసే తక్కువ ప్రాధాన్యత కలిగిన వర్గాల ప్రజలు, ముఖ్యంగా మహిళలు చాలా సవాళ్లను ఎలా ఎదుర్కొంటారు అనే విషయాలను టెక్స్ట్ చర్చిస్తోంది. ఈ సవాళ్లలో ఇవి ఉన్నాయి:

  1. ఆర్థిక కష్టాలు: అనధికారిక ఉద్యోగాల్లో ఉన్న వ్యక్తులకు ఒకే విధమైన చట్టపరమైన పని రక్షణలు ఉండవు, వారి ఆర్థిక పరిస్థితి అస్థిరంగా ఉంటుంది. అట్టడుగు వర్గాల ప్రజలకు ఇది మరింత దారుణంగా ఉంది.
  2. మహిళలకు అదనపు సమస్యలు: ఈ వర్గాల మహిళలు ఉద్యోగ అస్థిరతను ఎదుర్కోవడమే కాకుండా సామాజిక వివక్షను కూడా ఎదుర్కొంటారు.
  3. న్యాయం యొక్క ప్రాముఖ్యత: వారి నేపథ్యంతో సంబంధం లేకుండా ప్రతి ఒక్కరినీ సమానంగా మరియు గౌరవంగా చూడవలసిన అవసరం చాలా ఉంది.
  4. విద్య మరియు ఉద్యోగాలు: ప్రజలకు విద్య మరియు ఉద్యోగాలలో న్యాయమైన అవకాశాలను అందించడం పేదరికం మరియు పక్షపాతాన్ని అధిగమించడంలో సహాయపడుతుంది.
  5. ఆరోగ్య సంరక్షణ అవసరాలు: ఆరోగ్య శిబిరాలను నిర్వహించడం మరియు ఆరోగ్య సమాచారాన్ని వ్యాప్తి చేయడం ఈ కార్మికుల జీవితాలను మెరుగుపరుస్తుంది.
  6. ప్రభుత్వ బాధ్యత: అనధికారిక ఉద్యోగాలలో పనిచేస్తున్న వ్యక్తులను రక్షించడానికి మరియు వారికి సహాయం చేయడానికి ప్రభుత్వం విధానాలను రూపొందించి అమలు చేయాలి.

సరళంగా చెప్పాలంటే: ప్రతి ఒక్కరూ సరసమైన మరియు సురక్షితమైన పని పరిస్థితులను కలిగి ఉండటం ముఖ్యం. అధికారికంగా నియంత్రించబడని ఉద్యోగాలలో పని చేస్తున్న మహిళలు మరియు తక్కువ ప్రాధాన్యత ఉన్న నేపథ్యాల నుండి వచ్చిన వ్యక్తులకు ఇది ప్రత్యేకంగా వర్తిస్తుంది. విద్య, సరసమైన ఉద్యోగావకాశాలు, ఆరోగ్య సంరక్షణ మరియు పటిష్టమైన ప్రభుత్వ విధానాలు విషయాలను మెరుగుపరచడంలో కీలకమైనవి.

Introduction

The paragraph highlights the critical issue of economic instability and social prejudice faced by individuals from marginalized communities, especially women, in the unorganized sector.

Analysis and Opinion:

  1. Economic Disparity: The unorganized sector lacks formal labor protections, exacerbating the challenges for workers from marginalized communities.
  2. Double Jeopardy for Women: Women from these communities face both the instability of the unorganized sector and societal biases and prejudices.
  3. Need for Social Equality: The necessity for respect, dignity, and equal opportunities for individuals irrespective of their social background is paramount.
  4. Education and Employment: Empowering through education and affirmative action in employment can help break the cycles of poverty and prejudice.
  5. Healthcare and Awareness: Conducting medical camps and health awareness programs can improve the life quality of these workers.
  6. Government’s Role: A significant responsibility lies with the government to protect and support workers in the unorganized sector through effective policies.

Summary

Every individual deserves to work in an environment free from discrimination and economic hardship. It’s crucial for the government, civil society, and citizens to work collectively in uplifting and integrating marginalized individuals into the mainstream with equality and respect.

LAQ-2 : Observe the following table and analyse it.

SectorRuralUrbanMaleFemaleAll Workers
Agriculture Sector59.86.640.757.244.6
Industry Sector20.434.326.417.724.4
Services Sector19.859.132.825.231.0
For Backbenchers 😎

The table you’re referring to shows how different kinds of jobs in India are split up by where people live (rural vs urban) and whether they’re men or women. Here’s a simple breakdown:

  1. Rural vs Urban Jobs:
    • In rural areas, most people work in agriculture. This shows how important farming is there.
    • In cities, people mostly work in industry (like factories) and services (like retail or tech).
  2. Jobs for Men and Women:
    • Many women in rural areas work in agriculture.
    • More men work in industry and service jobs, which shows that women might have less chance to get these kinds of jobs.
  3. Types of Jobs:
    • Most people work in agriculture, which is typical for a country that does a lot of farming.
    • Next up is the service sector, then industry, showing that India is moving towards more service-based jobs.
  4. Money Made from Different Jobs:
    • Even though lots of people work in agriculture, it doesn’t make as much money (GDP) as the other sectors.
    • Industry and services make more money even with fewer workers, which suggests that agriculture might not be as efficient.

In simple terms: In India, where you live and whether you’re a man or woman can affect the kind of job you have. Lots of people in rural areas farm, while city jobs are more about industry and services. There are more men in industry and service jobs, and even though lots of people farm, it doesn’t make as much money as other sectors. This shows that India’s job market is quite varied and has some issues like gender inequality and less money being made in agriculture.

మన తెలుగులో

మీరు ప్రస్తావిస్తున్న పట్టిక భారతదేశంలోని వివిధ రకాల ఉద్యోగాలు ప్రజలు ఎక్కడ నివసిస్తున్నారు (గ్రామీణ vs పట్టణం) మరియు వారు పురుషులు లేదా మహిళలు అనే దాని ఆధారంగా ఎలా విభజించబడతారో చూపిస్తుంది. ఇక్కడ ఒక సాధారణ విచ్ఛిన్నం ఉంది:

  1. గ్రామీణ vs పట్టణ ఉద్యోగాలు:
    • గ్రామీణ ప్రాంతాల్లో ఎక్కువ మంది వ్యవసాయం చేస్తున్నారు. వ్యవసాయానికి ఎంత ప్రాధాన్యత ఉందో దీన్నిబట్టి తెలుస్తుంది.
    • నగరాల్లో, ప్రజలు ఎక్కువగా పరిశ్రమలో (ఫ్యాక్టరీలు వంటివి) మరియు సేవలలో (రిటైల్ లేదా టెక్ వంటివి) పని చేస్తారు.
  2. పురుషులు మరియు మహిళలకు ఉద్యోగాలు:
    • గ్రామీణ ప్రాంతాల్లో చాలా మంది మహిళలు వ్యవసాయం చేస్తున్నారు.
    • పరిశ్రమ మరియు సేవా ఉద్యోగాలలో ఎక్కువ మంది పురుషులు పని చేస్తున్నారు, ఇది మహిళలకు ఈ రకమైన ఉద్యోగాలు పొందడానికి తక్కువ అవకాశం ఉందని చూపిస్తుంది.
  3. ఉద్యోగాల రకాలు:
    • చాలా మంది ప్రజలు వ్యవసాయంలో పని చేస్తారు, ఇది చాలా వ్యవసాయం చేసే దేశానికి విలక్షణమైనది.
    • తదుపరిది సేవా రంగం, ఆపై పరిశ్రమ, భారతదేశం మరిన్ని సేవా ఆధారిత ఉద్యోగాల వైపు వెళుతున్నట్లు చూపుతోంది.
  4. వివిధ ఉద్యోగాల నుండి సంపాదించిన డబ్బు:
    • చాలా మంది ప్రజలు వ్యవసాయంలో పనిచేస్తున్నప్పటికీ, ఇతర రంగాల కంటే ఎక్కువ డబ్బు (జిడిపి) సంపాదించడం లేదు.
    • పరిశ్రమ మరియు సేవలు తక్కువ మంది కార్మికులతో కూడా ఎక్కువ డబ్బు సంపాదిస్తాయి, ఇది వ్యవసాయం అంత సమర్థవంతంగా ఉండకపోవచ్చని సూచిస్తుంది.

సరళంగా చెప్పాలంటే: భారతదేశంలో, మీరు ఎక్కడ నివసిస్తున్నారు మరియు మీరు పురుషుడు లేదా స్త్రీ అయినా మీరు కలిగి ఉన్న ఉద్యోగాన్ని ప్రభావితం చేయవచ్చు. గ్రామీణ ప్రాంతాలలో చాలా మంది ప్రజలు వ్యవసాయం చేస్తారు, అయితే నగర ఉద్యోగాలు పరిశ్రమ మరియు సేవలకు సంబంధించినవి. పరిశ్రమ మరియు సేవా ఉద్యోగాలలో ఎక్కువ మంది పురుషులు ఉన్నారు మరియు చాలా మంది ప్రజలు వ్యవసాయం చేసినప్పటికీ, ఇతర రంగాలలో వచ్చినంత డబ్బు సంపాదించదు. భారతదేశ జాబ్ మార్కెట్ చాలా వైవిధ్యంగా ఉందని మరియు లింగ అసమానత మరియు వ్యవసాయంలో తక్కువ డబ్బు సంపాదించడం వంటి కొన్ని సమస్యలు ఉన్నాయని ఇది చూపిస్తుంది.

Introduction

The table presents worker distribution in India for 2017-18 across various sectors, places of residence, and gender, offering insights into employment patterns and socioeconomic dynamics.

Analysis and Observations:

  1. Rural-Urban Disparity:
    • The Agriculture Sector predominantly employs rural workers, indicative of its foundational role in rural India.
    • Industry and Services Sectors are more urban-centric, reflecting the urbanization of these sectors.
  2. Gender Dynamics:
    • Higher female employment in the Agriculture Sector suggests significant women’s involvement in rural farming activities.
    • More males in the Industry and Services Sectors highlight gender disparity and barriers to female employment in these areas.
  3. Sector-wise Employment:
    • Majority in the Agriculture Sector, reflecting India’s agrarian economy.
    • The Services Sector follows, with the Industry Sector having the least employment, signaling a shift towards service-based economy.
  4. Economic Implications:
    • Despite its large workforce, the Agriculture Sector contributes less to GDP.
    • The Industry and Services Sectors, with fewer workers, have a higher GDP contribution, indicating inefficiencies in agriculture.

Summary

This data reveals a complex picture of India’s workforce distribution. Rural areas are still heavily reliant on agriculture, while urban areas focus on industry and services. The gender dynamics across sectors show a need for more equitable employment opportunities. The disparity in workforce distribution versus GDP contribution, especially in agriculture, calls for policy reforms to enhance productivity and provide diverse employment opportunities.

LAQ-3 : Observe the given table and analyse the share of GDP.

Sectors201220132014201520162017
Agriculture16.85%17.15%16.79%16.17%16.28%15.45%
Industry29.4%28.4%27.66%27.22%26.58%26.16%
Service46.3%46.7%47.82%47.91%47.88%48.93%
For Backbenchers 😎

Alright, let’s break this down into really simple terms:

  1. Agriculture Sector:
    • In 2012, agriculture made up about 16.85% of the country’s total money-making (GDP).
    • It increased a little in 2013, but after that, it started to go down each year.
    • By 2017, it was only making up 15.45% of the GDP.
  2. Industry Sector:
    • This sector started at 29.4% of the GDP in 2012.
    • But, like agriculture, it kept decreasing every year.
    • By 2017, it dropped to 26.16%.
  3. Service Sector:
    • Started at 46.3% in 2012 and kept going up each year.
    • It was the only sector that consistently grew, reaching 48.93% in 2017.

Summary:

  • Agriculture and industry sectors were making less and less of the country’s total money over these years.
  • The service sector was the opposite – it kept making more and more.
  • By 2017, services were almost half of the entire economy.

So, in super simple terms: Over these six years, farming and factory jobs became a smaller part of the economy, while jobs in things like retail, tech, and other services became a bigger part. This change shows how the country’s economy is moving more towards service jobs and away from agriculture and industry.

మన తెలుగులో

సరే, దీన్ని చాలా సులభమైన పదాలుగా విడదీద్దాం:

  1. వ్యవసాయ రంగం:
    • 2012లో, దేశం మొత్తం డబ్బు సంపాదన (GDP)లో వ్యవసాయం దాదాపు 16.85%గా ఉంది.
    • ఇది 2013 లో కొద్దిగా పెరిగింది, కానీ ఆ తర్వాత, ప్రతి సంవత్సరం తగ్గడం ప్రారంభమైంది.
    • 2017 నాటికి, ఇది GDPలో 15.45% మాత్రమే.
  2. పరిశ్రమ రంగం:
    • ఈ రంగం 2012లో GDPలో 29.4% వద్ద ప్రారంభమైంది.
    • కానీ, వ్యవసాయం లాగా, ప్రతి సంవత్సరం తగ్గుతూ వచ్చింది.
    • 2017 నాటికి అది 26.16%కి పడిపోయింది.
  3. సేవారంగం:
    • 2012లో 46.3% వద్ద ప్రారంభమైంది మరియు ప్రతి సంవత్సరం పెరుగుతూనే ఉంది.
    • 2017లో 48.93%కి చేరిన ఏకైక రంగం నిలకడగా వృద్ధి చెందింది.

సారాంశం:

  • వ్యవసాయం మరియు పరిశ్రమల రంగాలు ఈ సంవత్సరాల్లో దేశం యొక్క మొత్తం డబ్బులో తక్కువ మరియు తక్కువగా సంపాదిస్తున్నాయి.
  • సేవా రంగం దీనికి విరుద్ధంగా ఉంది – ఇది మరింత ఎక్కువ చేస్తూనే ఉంది.
  • 2017 నాటికి, సేవలు మొత్తం ఆర్థిక వ్యవస్థలో దాదాపు సగం.

కాబట్టి, చాలా సరళంగా చెప్పాలంటే: ఈ ఆరు సంవత్సరాలలో, వ్యవసాయం మరియు ఫ్యాక్టరీ ఉద్యోగాలు ఆర్థిక వ్యవస్థలో చిన్న భాగమయ్యాయి, రిటైల్, టెక్ మరియు ఇతర సేవల వంటి వాటిలో ఉద్యోగాలు పెద్ద భాగం అయ్యాయి. ఈ మార్పు దేశ ఆర్థిక వ్యవస్థ సేవా ఉద్యోగాల వైపు మరియు వ్యవసాయం మరియు పరిశ్రమల నుండి ఎలా ముందుకు వెళుతుందో చూపిస్తుంది.

Introduction

This analysis examines the GDP contribution of three main sectors: Agriculture, Industry, and Service, from 2012 to 2017, offering insights into the country’s economic trends.

  1. Agriculture Sector:
    • In 2012, agriculture’s GDP share was 16.85%, slightly increasing to 17.15% in 2013.
    • From 2014 onwards, there was a gradual decline, reaching 16.79%, 16.17% in 2015, and a minor increase to 16.28% in 2016.
    • By 2017, the share fell to 15.45%.
  2. Industry Sector: The industry sector started at 29.4% in 2012, but experienced a consistent decrease over the years: 28.4% in 2013, 27.66% in 2014, 27.22% in 2015, 26.58% in 2016, and 26.16% in 2017.
  3. Service Sector: The service sector’s share began at 46.3% in 2012, showing a steady increase each year to 46.7% in 2013, 47.82% in 2014, 47.91% in 2015, 47.88% in 2016, and reaching 48.93% in 2017.

Summary:

The data reveals a distinct trend in sectoral GDP contributions:

  1. Agriculture’s share showed an initial rise but then a gradual decline.
  2. The Industry sector consistently decreased across the six-year span.
  3. The Service sector demonstrated a continuous increase, accounting for nearly half of the GDP by 2017. These trends suggest an economic shift, with the service industry becoming more predominant while agriculture and industry lose ground. Understanding these dynamics is crucial for students, policymakers, and business strategists to foresee economic directions and make informed decisions.

LAQ-4 : Explain the problems faced by the labourers in unorganised sector now a days.

For Backbenchers 😎
  1. Problems with Pay:
    • Workers get paid very little.
    • They don’t get their pay regularly.
    • They don’t get extra benefits like paid leave or overtime pay.
    • Jobs are not secure; for example, construction workers can lose their jobs suddenly and might earn as little as 150 rupees a day.
  2. Safety Issues:
    • The work environment is dirty and unhealthy.
    • There’s not enough medical help available for workers.
    • There’s a high chance of getting hurt, especially in jobs like construction and mining.
  3. Health Problems:
    • Workers have to work long hours in bad conditions, which can make them sick.
    • They are at risk of diseases like allergies, skin problems, heat strokes, and breathing issues.
    • Most workers don’t have health insurance, so it’s hard for them to afford treatment.

Summary: Workers in the unorganised sector (like informal jobs) face a lot of tough challenges. They don’t get paid enough, their work is often dangerous, and they have many health risks. There’s a big need to make rules and protections better for these workers. It’s important for people making policies, those who fight for social causes, and everyone in society to understand these problems and work to make things better. This information is really important for students and others to learn about so they know why changes in this sector are needed.

మన తెలుగులో
  1. చెల్లింపులో సమస్యలు:
    • కార్మికులకు జీతాలు చాలా తక్కువ.
    • వారికి సక్రమంగా వేతనాలు అందడం లేదు.
    • వారు వేతనంతో కూడిన సెలవు లేదా ఓవర్ టైం చెల్లింపు వంటి అదనపు ప్రయోజనాలను పొందరు.
    • ఉద్యోగాలు సురక్షితం కాదు; ఉదాహరణకు, నిర్మాణ కార్మికులు తమ ఉద్యోగాలను అకస్మాత్తుగా కోల్పోతారు మరియు రోజుకు 150 రూపాయలు మాత్రమే సంపాదించవచ్చు.
  2. భద్రతా సమస్యలు:
    • పని వాతావరణం మురికిగా మరియు అనారోగ్యకరంగా ఉంటుంది.
    • కార్మికులకు తగినంత వైద్య సహాయం అందుబాటులో లేదు.
    • ముఖ్యంగా నిర్మాణం మరియు మైనింగ్ వంటి ఉద్యోగాలలో దెబ్బతినే అవకాశం ఎక్కువ.
  3. ఆరోగ్య సమస్యలు:
    • కార్మికులు చాలా గంటలు పని చేయవలసి ఉంటుంది, ఇది వారు అనారోగ్యానికి గురవుతారు.
    • వారు అలెర్జీలు, చర్మ సమస్యలు, వేడి స్ట్రోకులు మరియు శ్వాస సమస్యలు వంటి వ్యాధులకు గురయ్యే ప్రమాదం ఉంది.
    • చాలా మంది కార్మికులకు ఆరోగ్య బీమా లేదు, కాబట్టి వారికి చికిత్స భరించడం కష్టం.

సారాంశం: అసంఘటిత రంగంలోని కార్మికులు (అనధికారిక ఉద్యోగాలు వంటివి) చాలా కఠినమైన సవాళ్లను ఎదుర్కొంటారు. వారికి తగినంత జీతం లభించదు, వారి పని తరచుగా ప్రమాదకరంగా ఉంటుంది మరియు వారికి అనేక ఆరోగ్య ప్రమాదాలు ఉన్నాయి. ఈ కార్మికుల కోసం నియమాలు మరియు రక్షణలను మరింత మెరుగ్గా చేయాల్సిన అవసరం చాలా ఉంది. విధానాలను రూపొందించే వ్యక్తులు, సామాజిక కారణాల కోసం పోరాడే వారు మరియు సమాజంలోని ప్రతి ఒక్కరూ ఈ సమస్యలను అర్థం చేసుకోవడం మరియు విషయాలను మెరుగుపరచడానికి పని చేయడం చాలా ముఖ్యం. విద్యార్థులు మరియు ఇతరులు తెలుసుకోవడానికి ఈ సమాచారం చాలా ముఖ్యమైనది కాబట్టి ఈ రంగంలో మార్పులు ఎందుకు అవసరమో వారికి తెలుసు.

Introduction

The unorganised sector plays a vital role in many economies but is plagued by challenges due to lack of regulation and oversight.

Wage Issues:

  1. Low Compensation: Workers often receive minimal wages.
  2. Irregular Payments: Payment schedules are unpredictable and inconsistent.
  3. Lack of Additional Benefits: Absence of overtime pay, paid leave, holidays, or sick leave.
  4. Job Insecurity: Workers, like construction laborers, are susceptible to being dismissed without notice and earning as low as Rs. 150 per day.

Safety Concerns:

  1. Unhygienic Conditions: Frequent exposure to polluted environments and lack of access to clean drinking water.
  2. Lack of Medical Facilities: Inadequate access to healthcare services.
  3. Risk of Accidents: High incidence of workplace injuries due to hazardous conditions, particularly in construction and mining.

Health Challenges:

  1. Physical Strain: Long working hours in poor conditions leading to various health issues.
  2. Exposure to Diseases: Risk of illnesses like dust allergies, skin conditions, sun strokes, and respiratory diseases.
  3. Lack of Insurance: Most workers do not have health insurance, making healthcare unaffordable.

Summary

Labourers in the unorganised sector face significant challenges, including inadequate wages, safety risks, and health concerns. There is a pressing need for improved regulations and safeguards to protect these workers. Recognizing and addressing these challenges is essential for policymakers, social activists, and society to foster meaningful reforms and improve the well-being of these workers. This analysis is crucial for students and others to understand the necessity for sectoral reforms.

LAQ-5 : Observe the following graph and analyse it. Graph : Shares of three sectors – Employment and GDP – 2015 – 16

For Backbenchers 😎
  1. Agriculture:
    • Jobs: 47% of people worked in agriculture.
    • Money: But, agriculture only made 19% of the total money (GDP) for the country.
  2. Industry:
    • Jobs: 22% of people worked in industry (like factories).
    • Money: Industry made a bigger part of the GDP than its share of jobs, contributing 28%.
  3. Service:
    • Jobs: 31% of people had jobs in the service sector (like tech, retail).
    • Money: It made the most money, with 53% of the GDP.

Summary:

  • Even though most people worked in agriculture, it didn’t make as much money as the other sectors.
  • The service sector, even though it had fewer people working in it compared to agriculture, made more than half of the country’s total money.
  • This shows that in 2015-16, the service sector was really important for the economy, even more than agriculture or industry, in terms of the money it brought in.
మన తెలుగులో
  1. వ్యవసాయం:
    • ఉద్యోగాలు: 47% మంది ప్రజలు వ్యవసాయంలో పనిచేస్తున్నారు.
    • డబ్బు: కానీ, వ్యవసాయం దేశం మొత్తం డబ్బు (జిడిపి)లో 19% మాత్రమే చేసింది.
  2. పరిశ్రమ:
    • ఉద్యోగాలు: 22% మంది వ్యక్తులు పరిశ్రమలో పనిచేశారు (ఫ్యాక్టరీలు వంటివి).
    • డబ్బు: పరిశ్రమ తన ఉద్యోగాల వాటా కంటే GDPలో పెద్ద భాగాన్ని చేసింది, 28% సహకారం అందించింది.
  3. సేవ:
    • ఉద్యోగాలు: 31% మందికి సేవా రంగంలో (టెక్, రిటైల్ వంటివి) ఉద్యోగాలు ఉన్నాయి.
    • డబ్బు: ఇది GDPలో 53%తో అత్యధికంగా డబ్బు సంపాదించింది.

సారాంశం:

  • చాలా మంది వ్యవసాయంలో పనిచేసినప్పటికీ, ఇతర రంగాలలో వచ్చినంత డబ్బు సంపాదించలేదు.
  • వ్యవసాయంతో పోలిస్తే సేవా రంగం, దానిలో పని చేసేవారు తక్కువ అయినప్పటికీ, దేశం మొత్తం డబ్బులో సగానికి పైగా సంపాదించారు.
  • 2015-16లో, వ్యవసాయం లేదా పరిశ్రమల కంటే ఆర్థిక వ్యవస్థకు సేవా రంగం నిజంగా ముఖ్యమైనదని ఇది చూపిస్తుంది, అది తెచ్చిన డబ్బు పరంగా.

Introduction

The pie charts illustrate the distribution of employment and GDP shares across agriculture, industry, and service sectors for 2015-16.

Agriculture Sector Insights:

  • Employment: Agriculture accounted for 47% of total employment.
  • GDP Contribution: Despite its high employment rate, it contributed only 19% to the GDP.

Industry Sector Insights:

  • Employment: The industry sector was responsible for 22% of employment.
  • GDP Contribution: Higher than its employment share, the industry contributed 28% to the GDP.

Service Sector Insights:

  • Employment: The service sector provided employment to 31% of the population.
  • GDP Contribution: It had the highest GDP contribution at 53%, showcasing its significant economic impact.

Summary

The analysis reveals a disparity between employment rates and GDP contributions in the sectors. The agriculture sector, while employing the most, contributes less to GDP. In contrast, the service sector, with a lesser employment share, dominates GDP contribution. This discrepancy underlines the service sector’s economic significance in 2015-16, offering valuable insights into the employment and economic dynamics of different sectors.

LAQ-6 : Observe the following graph and analyse it.

For Backbenchers 😎

Different Types of Farmers (based on how much land they have):

  1. Small Farmers: They’re 60% of all farmers. They have a little bit of land, so they can’t grow a lot.
  2. Marginal Farmers: Making up 19%, they have even less land than small farmers, making it hard for them to support their families.
  3. Landless Farmers: 14% of farmers don’t own any land. They work on other people’s farms for money or a share of the crops.
  4. Large Farmers: Only 7% are in this group. They have a lot of land, so they can grow more and have better resources.

Summary:

  • Most farmers in India have very little or no land.
  • A small number of farmers have a lot of land.
  • This shows that there’s a big difference in how much land farmers have. It’s important to make fair rules and help for the smaller farmers so that all farmers can do well.
మన తెలుగులో

వివిధ రకాల రైతులు (వారికి ఎంత భూమి ఉంది అనే దాని ఆధారంగా):

  1. చిన్న రైతులు: మొత్తం రైతులలో 60% మంది ఉన్నారు. వీరికి కొద్దిపాటి భూమి ఉంది కాబట్టి పెద్దగా ఎదగలేకపోతున్నారు.
  2. సన్నకారు రైతులు: 19% ఉన్న వారు చిన్న రైతుల కంటే తక్కువ భూమిని కలిగి ఉన్నారు, వారి కుటుంబాలను పోషించడం వారికి కష్టమవుతుంది.
  3. భూమిలేని రైతులు: 14% మంది రైతులకు భూమి లేదు. డబ్బు లేక పంటలో వాటా కోసం ఇతరుల పొలాల్లో పని చేస్తుంటారు.
  4. పెద్ద రైతులు: ఈ సమూహంలో కేవలం 7% మంది మాత్రమే ఉన్నారు. వారికి చాలా భూమి ఉంది, కాబట్టి వారు మరింత పెరగవచ్చు మరియు మెరుగైన వనరులను కలిగి ఉంటారు.

సారాంశం:

  • భారతదేశంలో చాలా మంది రైతులకు చాలా తక్కువ లేదా భూమి లేదు.
  • కొద్ది మంది రైతులకు చాలా భూమి ఉంది.
  • రైతులకు ఎంత భూమి ఉందో చాలా తేడా ఉందని దీన్నిబట్టి తెలుస్తోంది. సరసమైన నియమాలను రూపొందించడం మరియు చిన్న రైతులకు సహాయం చేయడం చాలా ముఖ్యం, తద్వారా రైతులందరూ బాగా చేయగలరు.

Introduction

The pie chart illustrates the distribution of different types of farmers in India, based on the 2011 census, providing insights into landholding patterns and the diversity within the farming community.

Distribution of Farmers:

  1. Small Farmers: Constituting 60% of the farming population, they own smaller plots of land, limiting their agricultural operations.
  2. Marginal Farmers: Representing 19% of farmers, they have the smallest landholdings and face challenges in sustaining their families.
  3. Landless Farmers: Comprising 14% of the community, these farmers do not own any land and work on others’ land for wages or produce share.
  4. Large Farmers: The least represented group, accounting for only 7% of farmers, with large expanses of land enabling bigger scale production and better resource access.

Summary

The analysis of the pie chart reveals significant inequality in land distribution among Indian farmers. The majority are small or marginal farmers with limited resources, contrasting with a small percentage of large farmers owning extensive land. This disparity underlines the importance of implementing equitable agricultural policies and support systems to assist smaller farmers and promote sustainable agriculture across all farming categories.

LAQ-7 : Observe the following pie chart and analyze it.

For Backbenchers 😎

Changes in Different Job Sectors in India (from 1972-73 to 2015-16):

  1. Agriculture:
    • In 1972-73, farming (agriculture) made up 43% of the country’s total money (GDP).
    • By 2015-16, it dropped to only 19%. That’s a big decrease of 24%.
  2. Industry:
    • In 1972-73, industry (like factories) was 22% of the GDP.
    • By 2015-16, it grew to 28%, which is a small increase of 6%.
  3. Tertiary Sector (Services):
    • In 1972-73, this sector (including things like trade, hotels, transport, communication, finance, insurance, real estate, and community services) made up 35% of the GDP.
    • By 2015-16, it jumped to 53%. This sector grew a lot, especially in finance, insurance, and real estate.

Summary:

  • Over about 43 years, the way India makes money changed a lot.
  • Farming became a smaller part of the economy.
  • Industry grew a little bit.
  • But the biggest change was in the service sector (like businesses, finance, and communication), which became much more important. This shows that India is focusing more on service-related jobs and less on farming than before.
మన తెలుగులో

భారతదేశంలోని వివిధ ఉద్యోగ రంగాలలో మార్పులు (1972-73 నుండి 2015-16 వరకు):

  1. వ్యవసాయం:
    • 1972-73లో, వ్యవసాయం (వ్యవసాయం) దేశం యొక్క మొత్తం డబ్బు (GDP)లో 43%గా ఉంది.
    • 2015-16 నాటికి అది కేవలం 19%కి పడిపోయింది. అంటే 24 శాతం పెద్ద తగ్గుదల.
  2. పరిశ్రమ:
    • 1972-73లో, పరిశ్రమలు (ఫ్యాక్టరీల వంటివి) GDPలో 22%.
    • 2015-16 నాటికి, ఇది 28%కి పెరిగింది, ఇది 6% స్వల్ప పెరుగుదల.
  3. తృతీయ రంగం (సేవలు):
    • 1972-73లో, ఈ రంగం (వాణిజ్యం, హోటళ్లు, రవాణా, కమ్యూనికేషన్, ఫైనాన్స్, బీమా, రియల్ ఎస్టేట్ మరియు కమ్యూనిటీ సేవలు వంటి వాటితో సహా) GDPలో 35%గా ఉంది.
    • 2015-16 నాటికి అది 53%కి పెరిగింది. ఈ రంగం ముఖ్యంగా ఫైనాన్స్, ఇన్సూరెన్స్ మరియు రియల్ ఎస్టేట్‌లో చాలా అభివృద్ధి చెందింది.

సారాంశం:

  • సుమారు 43 సంవత్సరాలలో, భారతదేశం డబ్బు సంపాదించే విధానం చాలా మారిపోయింది.
  • వ్యవసాయం ఆర్థిక వ్యవస్థలో చిన్న భాగం అయింది.
  • పరిశ్రమ కొద్దిగా పెరిగింది.
  • కానీ అతిపెద్ద మార్పు సేవా రంగంలో (వ్యాపారాలు, ఫైనాన్స్ మరియు కమ్యూనికేషన్ వంటివి) చాలా ముఖ్యమైనది. భారతదేశం మునుపటి కంటే సేవా సంబంధిత ఉద్యోగాలపై ఎక్కువ దృష్టి సారిస్తోందని మరియు వ్యవసాయంపై తక్కువ దృష్టి పెడుతుందని ఇది చూపిస్తుంది.

Introduction

The pie chart provides a comparative analysis of shifts in GDP contribution by various sectors in India, illustrating the country’s economic transformations from 1972-1973 to 2015-2016.

Changes in GDP Shares by Sector:

  1. Agriculture:
    • In 1972-1973, agriculture contributed 43% to the GDP.
    • By 2015-2016, this decreased to 19%, marking a 24% decline.
  2. Industry:
    • The industrial sector had a 22% GDP share in 1972-73.
    • By 2015-16, it increased to 28%, reflecting a 6% growth.
  3. Tertiary Sector:
    • In 1972-73, the tertiary sector accounted for 35% of the GDP, with trade, hotels, transport, & communication at 15%, finance, insurance & real estate at 8%, and community, social & personal services at 12%.
    • By 2015-16, the tertiary sector’s share rose to 53%. The breakdown included trade, hotels, transport, & communication at 19%, finance, insurance & real estate at 22%, and community, social & personal services remaining at 12%.

Summary

From 1972-1973 to 2015-2016, India’s economic structure experienced significant shifts. The agricultural sector saw a substantial decrease in its contribution to GDP, while the industrial and tertiary sectors both expanded. The most pronounced increase was in the tertiary sector, indicating a shift towards services, finance, and trade, marking the country’s evolving economic focus.

LAQ-8 : Observe the graph and answer the following questions.

i. What is the graph about?

ii. What is the aggregate GDP in 2013-14?

iii. What is the aggregate GDP in 1972-73?

iv. Mention any two service activities.

For Backbenchers 😎
  1. What the Graph Shows:
    • It’s about how much money (GDP) the farming (agriculture), industry, and service sectors make in India.
    • It compares these sectors in two different years: 1972-73 and 2013-14.
  2. Total Money (GDP) Made:
    • In 2013-14, the total GDP of India was Rs. 57,41,790 crore.
    • In 1972-73, it was much less, at Rs. 6,10,563 crore.
  3. Service Sector Jobs:
    • Examples of jobs in the service sector are things like transport (like buses and trains) and tourism (like hotels and travel).

Summary:

  • The graph shows how much each sector contributed to India’s GDP in these two years.
  • There was a huge increase in the total GDP of India from 1972-73 to 2013-14.
  • This helps to see how the economy of India has changed over time, especially in terms of how important different sectors like farming, factories, and services have become.
మన తెలుగులో
  1. గ్రాఫ్ ఏమి చూపిస్తుంది:
    • ఇది భారతదేశంలో వ్యవసాయం (వ్యవసాయం), పరిశ్రమలు మరియు సేవా రంగాలు ఎంత డబ్బు (జిడిపి) సంపాదిస్తాయి.
    • ఇది ఈ రంగాలను రెండు వేర్వేరు సంవత్సరాల్లో పోల్చింది: 1972-73 మరియు 2013-14.
  2. సంపాదించిన మొత్తం డబ్బు (GDP):
    • 2013-14లో భారతదేశ మొత్తం GDP రూ. 57,41,790 కోట్లు.
    • 1972-73లో ఇది చాలా తక్కువగా రూ. 6,10,563 కోట్లు.
  3. సర్వీస్ సెక్టార్ ఉద్యోగాలు:
    • సేవా రంగంలో ఉద్యోగాలకు ఉదాహరణలు రవాణా (బస్సులు మరియు రైళ్లు వంటివి) మరియు పర్యాటకం (హోటళ్లు మరియు ప్రయాణం వంటివి).

సారాంశం:

  • ఈ రెండేళ్ళలో భారతదేశ జిడిపికి ఒక్కో రంగం ఎంత దోహదపడిందో గ్రాఫ్ చూపిస్తుంది.
  • 1972-73 నుండి 2013-14 వరకు భారతదేశ మొత్తం GDPలో భారీ పెరుగుదల ఉంది.
  • భారతదేశ ఆర్థిక వ్యవస్థ కాలానుగుణంగా ఎలా మారిందో, ప్రత్యేకించి వ్యవసాయం, కర్మాగారాలు మరియు సేవలు వంటి విభిన్న రంగాలు ఎంత ముఖ్యమైనవిగా మారాయి అనే దాని గురించి తెలుసుకోవడానికి ఇది సహాయపడుతుంది.

Introduction

The graph illustrates the contributions of agriculture, industry, and service sectors to India’s GDP, focusing on the years 1972-73 and 2013-14.

Graph Analysis:

  1. Graph’s Subject:
    • The graph highlights the GDP share of the agriculture, industry, and service sectors in India.
  2. GDP Data:
    • In 2013-14, the aggregate GDP was Rs. 57,41,790 crore.
    • In 1972-73, the GDP stood at Rs. 6,10,563 crore.
  3. Service Activities:
    • Examples of activities in the service sector include Transport and Tourism.

Summary

The graph offers a comparative view of the GDP contributions from India’s key sectors across different years. It reveals a substantial growth in aggregate GDP from 1972-73 to 2013-14 and highlights the variety of services, such as Transport and Tourism, within the service sector.