9 Most SAQ’s of National Movement in India-Partition and Independence : 1939 – 1947 Chapter in Class 10th Social (TS/AP)

4 Marks

SAQ-1 : Give a few suggestions to strengthen communal harmony today.

For Backbenchers 😎

Communal harmony means people from different religions and backgrounds living together peacefully. Here are some ways to make sure this happens:

  1. Celebrate festivals from all religions to show respect and understanding.
  2. Talk about and celebrate the different cultures and religions in your community.
  3. Teach in schools about the good things from different religions.
  4. Visit different religious places to learn and show respect.
  5. Have events where people from different backgrounds can come together.
  6. Stop groups that try to make people fight because of their religion.

By doing these things, we can make sure that people of different religions and backgrounds can live together peacefully and happily.

మన తెలుగులో

మత సామరస్యం అంటే వివిధ మతాలు మరియు నేపథ్యాల ప్రజలు శాంతియుతంగా కలిసి జీవించడం. ఇది జరుగుతుందని నిర్ధారించుకోవడానికి ఇక్కడ కొన్ని మార్గాలు ఉన్నాయి:

  1. గౌరవం మరియు అవగాహనను చూపించడానికి అన్ని మతాల నుండి పండుగలను జరుపుకోండి.
  2. మీ సంఘంలోని విభిన్న సంస్కృతులు మరియు మతాల గురించి మాట్లాడండి మరియు జరుపుకోండి.
  3. వివిధ మతాలకు చెందిన మంచి విషయాల గురించి పాఠశాలల్లో బోధించండి.
  4. తెలుసుకోవడానికి మరియు గౌరవం చూపించడానికి వివిధ మతపరమైన ప్రదేశాలను సందర్శించండి.
  5. విభిన్న నేపథ్యాల వ్యక్తులు కలిసివచ్చే ఈవెంట్‌లను నిర్వహించండి.
  6. వారి మతం కారణంగా ప్రజలను పోరాడటానికి ప్రయత్నించే సమూహాలను ఆపండి.

ఈ పనులు చేయడం ద్వారా, వివిధ మతాలు మరియు నేపథ్యాల ప్రజలు శాంతియుతంగా మరియు సంతోషంగా జీవించగలరని మేము నిర్ధారించగలము.

Introduction

Communal harmony is crucial for the peace and prosperity of any diverse society. It fosters unity among various religious and ethnic groups.

Ways to Foster Communal Harmony

  1. Interfaith Celebrations: Encourage celebrations of festivals from all religions to promote mutual respect and understanding.
  2. Promote Unity in Diversity: Highlight and celebrate the cultural and religious diversity within the population.
  3. Educational Initiatives: Implement curricula in schools and colleges that educate about the teachings and morals of different religions.
  4. Encourage Interfaith Visits: Support visits to various religious places to foster respect and reduce misconceptions.
  5. Social Integration: Organize community events that bring together people from different religious backgrounds.
  6. Restricting Divisive Forces: Governments and civil societies should actively discourage groups promoting communal discord.

Summary

Fostering communal harmony is essential in today’s interconnected world. Through educational initiatives, interfaith dialogue, and promoting unity in diversity, societies can create an environment of peace and mutual respect, celebrating their diverse backgrounds.

SAQ-2 : Write about integration of princely states.

For Backbenchers 😎

After India became independent from British rule, there were many smaller areas called princely states. These states were like their own little countries within India. They had to decide what to do after independence.

There were three choices: join India, join Pakistan (if they were closer to Pakistan), or be on their own. Most of these states decided to join India by August 15, 1947.

But some didn’t want to join India at first. For example, Kashmir, Hyderabad, and Junagadh had some hesitation.

Kashmir had some trouble with invaders, so its leader asked India for help and decided to join India.

Hyderabad wanted to be independent, but India used its military to make it join.

Junagadh wanted to join Pakistan at first, even though most of the people there were Hindu. After some problems and a vote, it ended up joining India.

So, it was a tricky job to get all these princely states to be part of India after independence, and it involved talking, political decisions, and sometimes even using the military.

మన తెలుగులో

భారతదేశం బ్రిటీష్ పాలన నుండి స్వతంత్రం పొందిన తరువాత, రాచరిక రాష్ట్రాలు అని పిలువబడే అనేక చిన్న ప్రాంతాలు ఉన్నాయి. ఈ రాష్ట్రాలు భారతదేశంలోని వారి స్వంత చిన్న దేశాల వలె ఉన్నాయి. స్వాతంత్య్రం వచ్చిన తర్వాత ఏం చేయాలో వారే నిర్ణయించుకోవాలి.

మూడు ఎంపికలు ఉన్నాయి: భారతదేశంలో చేరండి, పాకిస్తాన్‌లో చేరండి (వారు పాకిస్తాన్‌కి దగ్గరగా ఉంటే) లేదా వారి స్వంతంగా ఉండండి. వీటిలో చాలా రాష్ట్రాలు ఆగస్టు 15, 1947 నాటికి భారతదేశంలో చేరాలని నిర్ణయించుకున్నాయి.

అయితే కొందరు మొదట భారత్‌లో చేరేందుకు ఇష్టపడలేదు. ఉదాహరణకు, కాశ్మీర్, హైదరాబాద్ మరియు జునాగఢ్ కొంత సంకోచం కలిగింది.

ఆక్రమణదారులతో కాశ్మీర్‌కు కొంత ఇబ్బంది ఉంది, కాబట్టి దాని నాయకుడు భారతదేశాన్ని సహాయం కోరాడు మరియు భారతదేశంలో చేరాలని నిర్ణయించుకున్నాడు.

హైదరాబాద్ స్వతంత్రంగా ఉండాలని కోరుకుంది, కానీ భారతదేశం దానిలో చేరడానికి తన సైన్యాన్ని ఉపయోగించింది.

జునాగఢ్‌లో చాలా మంది హిందువులు ఉన్నప్పటికీ, మొదట పాకిస్తాన్‌లో చేరాలని అనుకున్నారు. కొన్ని సమస్యలు మరియు ఓటు తర్వాత, అది భారతదేశంలో చేరడం ముగిసింది.

కాబట్టి, స్వాతంత్ర్యం తర్వాత ఈ రాచరిక రాష్ట్రాలన్నీ భారతదేశంలో భాగమయ్యేలా చేయడం ఒక గమ్మత్తైన పని, మరియు ఇందులో మాట్లాడటం, రాజకీయ నిర్ణయాలు మరియు కొన్నిసార్లు మిలిటరీని ఉపయోగించడం కూడా ఉంటుంది.

Introduction

Post-independence, the integration of princely states into India was a complex task. These semi-autonomous regions had to determine their future in the new geopolitical landscape.

The Challenge of Princely States

  1. Number and Autonomy: India had about 550 princely states with varying degrees of sovereignty under indirect British rule.
  2. Options Post-Independence: The states were given three choices: join India, join Pakistan, or remain independent.

Integration Process

  1. Immediate Accession: By 15th August 1947, most states chose to join the Indian Union.
  2. Holdouts: Key states like Kashmir, Hyderabad, and Junagadh initially hesitated to join India.
    • Kashmir: Faced a tribal invasion supported by Pakistan, leading Maharaja Hari Singh to seek India’s help and accede to India.
    • Hyderabad: The Nizam desired independence but faced Operation Polo by the Indian army, culminating in integration.
    • Junagadh: Despite a Hindu-majority population, the Nawab initially chose Pakistan. After internal conflict and a plebiscite, it joined India.

Summary

Integrating the princely states into the Indian Union was a daunting task involving diplomacy, political strategy, and sometimes military intervention. By 1949, all princely states were integrated, significantly shaping the political map of modern India.

SAQ-3 : Why did the Indian soldiers join INA?

For Backbenchers 😎

During World War II, some Indian soldiers who were part of the British Indian Army decided to join a group called the Indian National Army (INA). They did this for a few main reasons:

  1. They Really Wanted India to Be Free: These soldiers wanted India to be free from British rule. They felt that the British were treating India unfairly.
  2. Inspired by a Leader: There was a leader named Subhash Chandra Bose who was really good at getting people excited about fighting for India’s freedom. His passion and strong anti-British beliefs inspired these soldiers.
  3. Opportunity Came Knocking: When these soldiers were captured by the Japanese during the war, they saw a chance to switch sides and fight for India’s independence.

So, they joined the INA to fight for India’s freedom, even though the INA didn’t achieve a lot militarily.

మన తెలుగులో

రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం సమయంలో, బ్రిటిష్ ఇండియన్ ఆర్మీలో భాగమైన కొంతమంది భారతీయ సైనికులు ఇండియన్ నేషనల్ ఆర్మీ (INA) అనే గ్రూపులో చేరాలని నిర్ణయించుకున్నారు. వారు కొన్ని ప్రధాన కారణాల వల్ల ఇలా చేసారు:

  1. వారు నిజంగా భారతదేశం స్వేచ్ఛగా ఉండాలని కోరుకున్నారు: ఈ సైనికులు భారతదేశం బ్రిటిష్ పాలన నుండి విముక్తి పొందాలని కోరుకున్నారు. బ్రిటిష్ వారు భారతదేశానికి అన్యాయం చేస్తున్నారని వారు భావించారు.
  2. ఒక నాయకుడి నుండి ప్రేరణ పొందారు: సుభాష్ చంద్రబోస్ అనే నాయకుడు భారతదేశం యొక్క స్వాతంత్ర్యం కోసం పోరాడుతున్నందుకు ప్రజలను ఉత్తేజపరచడంలో నిజంగా మంచివాడు. అతని అభిరుచి మరియు బలమైన బ్రిటిష్ వ్యతిరేక విశ్వాసాలు ఈ సైనికులను ప్రేరేపించాయి.
  3. అవకాశం ఢీకొట్టింది: ఈ సైనికులు యుద్ధ సమయంలో జపనీయులచే బంధించబడినప్పుడు, వారు భారతదేశం యొక్క స్వాతంత్ర్యం కోసం పక్షాలు మారడానికి మరియు పోరాడటానికి అవకాశం చూశారు.

కాబట్టి, INA సైనికపరంగా పెద్దగా సాధించనప్పటికీ, భారతదేశ స్వాతంత్ర్యం కోసం పోరాడటానికి వారు INAలో చేరారు.

Introduction

The Indian National Army (INA), established during World War II, was formed primarily to attain India’s independence from British colonial rule. Indian soldiers, primarily those captured from the British Indian Army, constituted the core of the INA.

Reasons Why Indian Soldiers Joined INA

  1. Patriotic Zeal:
    • A United Objective: Soldiers joined with the shared goal of liberating India from British rule.
    • Discontent with British Rule: The soldiers were acutely aware of the injustices of British colonialism and yearned to address these wrongs.
  2. Influence of Leadership:
    • Inspiration from Bose: Subhash Chandra Bose’s charismatic leadership was pivotal in motivating these soldiers to join the INA. His strong anti-British stance resonated with their desire for India’s freedom.
  3. Opportunity Presented by Circumstances:
    • Shift of Allegiance: Captured by the Japanese, these soldiers saw a chance to change allegiance and fight for India’s independence.

Summary

The decision of Indian soldiers to join the INA was fueled by a mix of patriotic fervor, dissatisfaction with British rule, and the unique circumstances of the era. United in their aspiration for India’s independence, they became an integral part of the freedom struggle, despite their limited military achievements.

SAQ-4 : How were workers and peasants mobilized during the last years of freedom struggle? (OR) Discuss about the movements led by peasants in the freedom struggle.

For Backbenchers 😎

Workers: People who worked in factories in places like Bombay were really unhappy because they had to work a lot, didn’t get paid much, and the cost of things they needed was going up. So, they went on a huge strike in 1946 to demand better treatment and rights.

Peasants: These are people who work on farms. They were also upset because they weren’t being treated fairly by the rich landowners. They started movements in different parts of India, like Bengal and Hyderabad, to demand a fair share of the crops they were growing. This wasn’t just about money; it was also about wanting freedom from being mistreated.

So, both workers and peasants joined the freedom struggle by protesting and demanding better treatment and rights from the British rulers. Their actions were important in the fight for India’s independence.

మన తెలుగులో

కార్మికులు: బొంబాయి వంటి ప్రాంతాలలో ఫ్యాక్టరీలలో పనిచేసిన వ్యక్తులు చాలా సంతోషంగా ఉన్నారు, ఎందుకంటే వారు చాలా పని చేయాల్సి వచ్చింది, ఎక్కువ జీతం లభించలేదు మరియు వారికి అవసరమైన వస్తువుల ఖర్చు పెరుగుతోంది. అందుకే మెరుగైన వైద్యం, హక్కుల కోసం 1946లో భారీ సమ్మెకు దిగారు.

రైతులు: వీరు పొలాల్లో పని చేసేవారు. ధనిక భూస్వాములు తమ పట్ల న్యాయంగా వ్యవహరించనందున వారు కూడా కలత చెందారు. తాము పండిస్తున్న పంటలకు న్యాయమైన వాటా ఇవ్వాలని డిమాండ్ చేస్తూ బెంగాల్, హైదరాబాద్ వంటి భారతదేశంలోని వివిధ ప్రాంతాల్లో ఉద్యమాలు ప్రారంభించారు. ఇది కేవలం డబ్బు గురించి కాదు; అది దుర్వినియోగం కాకుండా స్వేచ్ఛను కోరుకునేది.

కాబట్టి, కార్మికులు మరియు కర్షకులు బ్రిటిష్ పాలకుల నుండి మెరుగైన చికిత్స మరియు హక్కులను నిరసిస్తూ మరియు డిమాండ్ చేస్తూ స్వాతంత్ర్య పోరాటంలో పాల్గొన్నారు. భారతదేశ స్వాతంత్ర్య పోరాటంలో వారి చర్యలు ముఖ్యమైనవి.

Introduction

In the final years of India’s freedom struggle, workers and peasants played a crucial role. Their active involvement in various movements was fueled by economic hardships and a deep-seated desire for justice and independence.

Role of Workers in Freedom Struggle

  1. Discontent over Poor Working Conditions: Frustration grew among workers due to low wages, long working hours, and rising prices.
  2. Bombay Mill Workers’ Strike (1946): Approximately 300,000 mill workers in Bombay launched a massive strike, leading to confrontations with the police and army, showcasing their determination for rights.

Role of Peasants in Freedom Struggle

  1. The Tebhaga Movement: Originated in Bengal, where peasants demanded a larger share of crops, specifically two-thirds, under the leadership of the Provincial Kisan Sabha.
  2. Movements Against Landowners: Across India, peasants protested against exploitation by large landowners, with significant movements in Hyderabad, Awadh, and Travancore. These movements transcended economic demands, symbolizing a struggle for freedom from oppression.

Summary

In the concluding phase of India’s freedom struggle, the active engagement of workers and peasants was pivotal. Their protests and movements against socio-economic injustices and colonial rule were instrumental in intensifying the national movement for independence. Their contribution was a testament to the collective aspiration of the nation to achieve freedom.

SAQ-5 : What were the provisions and consequences of Government of India Act 1935?

For Backbenchers 😎

Government of India Act 1935: This was a very important law made by the British for how India should be governed. It had some good things and some not-so-good things.

Good Things:

  1. Elections: It allowed people to vote and choose their leaders in some places, like provinces (kind of like states in India).
  2. Indian Participation: Indians got to be more involved in how their provinces were run. For example, the Congress Party won in many provinces in the elections.

Not-so-Good Things:

  1. Limited Voting: Not everyone got to vote. Only a small percentage of people were allowed to vote in the elections, which was unfair.
  2. British Control: Even though Indians got to vote, the British still had a lot of control and could overrule Indian decisions.

So, while it was a step towards more self-rule for India, it still had its limitations and was criticized for not giving everyone a fair chance to vote. It also helped the Congress Party become more powerful.

మన తెలుగులో

భారత ప్రభుత్వ చట్టం 1935: భారతదేశాన్ని ఎలా పరిపాలించాలనే దాని కోసం బ్రిటిష్ వారు చేసిన చాలా ముఖ్యమైన చట్టం ఇది. ఇందులో కొన్ని మంచి విషయాలు ఉన్నాయి మరియు కొన్ని మంచివి కావు.

మంచి విషయాలు:

  1. ఎన్నికలు: ప్రావిన్సులు (భారతదేశంలోని రాష్ట్రాలు లాంటివి) వంటి కొన్ని ప్రదేశాలలో ప్రజలు ఓటు వేయడానికి మరియు వారి నాయకులను ఎన్నుకోవడానికి ఇది అనుమతించింది.
  2. భారతీయ భాగస్వామ్యం: భారతీయులు తమ ప్రావిన్స్‌లు ఎలా నడపబడుతున్నాయి అనే దానిలో ఎక్కువగా పాల్గొనాలి. ఉదాహ‌ర‌ణ‌కు జ‌రిగిన ఎన్నిక‌ల్లో కాంగ్రెస్ పార్టీ చాలా ప్రావిన్స్‌ల్లో గెలిచింది.

అంత మంచిది కాదు:

  1. పరిమిత ఓటింగ్: ప్రతి ఒక్కరూ ఓటు వేయలేరు. ఎన్నికలలో కొద్ది శాతం మంది మాత్రమే ఓటు వేయడానికి అనుమతించారు, ఇది అన్యాయం.
  2. బ్రిటిష్ నియంత్రణ: భారతీయులు ఓటు వేయవలసి వచ్చినప్పటికీ, బ్రిటీష్ వారికి ఇంకా చాలా నియంత్రణ ఉంది మరియు భారతీయ నిర్ణయాలను అధిగమించవచ్చు.

కాబట్టి, ఇది భారతదేశానికి మరింత స్వయం పాలన దిశగా ఒక అడుగు అయితే, అది ఇప్పటికీ దాని పరిమితులను కలిగి ఉంది మరియు ప్రతి ఒక్కరికీ ఓటు వేయడానికి సరైన అవకాశం ఇవ్వలేదని విమర్శించారు. ఇది కాంగ్రెస్ పార్టీ మరింత శక్తివంతం కావడానికి దోహదపడింది.

Introduction

The Government of India Act 1935 was a crucial legislative act introduced by the British Parliament, aimed at introducing constitutional reforms in India. This Act marked a significant step in India’s governance, albeit with a mix of positive and negative impacts.

Provisions of the Government of India Act 1935

  1. Elections and Government Formation: Enabled elections in provinces and allowed the majority party to form the government.
  2. Limited Voting Rights:
    • Granted voting rights to only about 12% of the population for Provincial Assemblies.
    • Approximately 1% of the population had voting rights for the Central Assembly.
  3. Victory of Congress in 1937 Elections:
    • The Congress Party emerged dominant, securing 91% of non-Muslim votes and forming governments in eight out of eleven provinces.

Consequences of the Government of India Act 1935

  1. Increased Participation of Indians: The Act facilitated greater Indian participation in governance, as seen in Congress forming governments in various provinces.
  2. Limited Representation: Restricted voting rights led to disenfranchisement of a large section of the population, drawing criticism for not truly representing India’s diversity.
  3. Rise of Congress: The Act solidified Congress’s position as a major political entity, although its autonomy was limited under British oversight.

Summary

The Government of India Act 1935 introduced some democratic processes, such as provincial elections, but was also criticized for its limited enfranchisement. The Act and subsequent events like the 1937 elections played a crucial role in India’s political evolution leading up to independence.

SAQ-6 : Write about the Direct Action Day.

For Backbenchers 😎

Direct Action Day: This was a day declared by the Muslim League in 1946 to demand a separate country called Pakistan for Muslims. It led to big problems.

Before Direct Action Day:

  1. Muslims wanted a separate country.
  2. Talks between different groups were stuck, and Muslims were not happy.

On Direct Action Day:

  1. The Muslim League said, “Let’s show how much we want Pakistan.”
  2. But instead of peaceful protests, there were violent fights and riots in Calcutta (now Kolkata).
  3. Many people died in these fights, and it became a very dark time in India’s history.

After Direct Action Day:

  1. The violence didn’t stop and spread to other parts of India.
  2. It made the differences between communities even worse.

So, even though it started as a protest for Pakistan, Direct Action Day turned into a time of terrible violence and had a big impact on India’s history.

మన తెలుగులో

ప్రత్యక్ష కార్యాచరణ దినం: ముస్లింల కోసం పాకిస్తాన్ అనే ప్రత్యేక దేశాన్ని డిమాండ్ చేస్తూ 1946లో ముస్లిం లీగ్ ప్రకటించిన రోజు ఇది. అది పెద్ద సమస్యలకు దారి తీసింది.

డైరెక్ట్ యాక్షన్ డేకి ముందు:

  1. ముస్లింలు ప్రత్యేక దేశం కోరుకున్నారు.
  2. వివిధ సమూహాల మధ్య చర్చలు నిలిచిపోయాయి మరియు ముస్లింలు సంతోషంగా లేరు.

ప్రత్యక్ష కార్యాచరణ రోజున:

  1. మనకి పాకిస్తాన్ ఎంత కావాలో చూపిద్దాం అని ముస్లిం లీగ్ చెప్పింది.
  2. కానీ కలకత్తాలో (ప్రస్తుతం కోల్‌కతా) శాంతియుత నిరసనలకు బదులుగా హింసాత్మక పోరాటాలు మరియు అల్లర్లు జరిగాయి.
  3. ఈ పోరాటాలలో చాలా మంది మరణించారు మరియు ఇది భారతదేశ చరిత్రలో చాలా చీకటి సమయంగా మారింది.

డైరెక్ట్ యాక్షన్ డే తర్వాత:

  1. హింస ఆగలేదు మరియు భారతదేశంలోని ఇతర ప్రాంతాలకు వ్యాపించింది.
  2. ఇది వర్గాల మధ్య విభేదాలను మరింత దిగజార్చింది.

కాబట్టి, ఇది పాకిస్తాన్‌కు నిరసనగా ప్రారంభమైనప్పటికీ, డైరెక్ట్ యాక్షన్ డే ఒక భయంకరమైన హింసాత్మకంగా మారింది మరియు భారతదేశ చరిత్రపై పెద్ద ప్రభావాన్ని చూపింది.

Introduction

Direct Action Day, declared by the Muslim League on 16th August 1946, was a crucial event in India’s independence struggle, marked by a forceful demand for the creation of Pakistan. This event unfortunately escalated into severe communal riots.

Events Leading up to Direct Action Day

  1. Stalemate in Negotiations: The Muslim League was dissatisfied with the progress in negotiations regarding its demand for a separate state of Pakistan.
  2. Call for Direct Action: In response, the Muslim League called for a more assertive approach, declaring 16th August 1946 as “Direct Action Day” to demonstrate support for Pakistan.

Events of Direct Action Day

  1. Outbreak of Riots: The day was marred by violent riots in Calcutta (now Kolkata), characterized by brutal clashes between communities.
  2. Casualties: The riots led to the deaths of thousands, marking a dark period in India’s communal history.
  3. Spread of Violence: The communal tension and violence initiated on Direct Action Day spread to various northern parts of India by March 1947, exacerbating the divide between communities.

Summary

Direct Action Day, intended as a demonstration for Pakistan, tragically resulted in extensive communal violence. This event significantly influenced the political landscape leading to India’s partition. The intensity and spread of these riots highlighted deep-seated tensions, complicating the process of independence for the Indian subcontinent.

SAQ-7 : Discuss briefly about the Telangana armed struggle in Hyderabadstate?

For Backbenchers 😎

Telangana Armed Struggle: This was a big fight by farmers and peasants in the Telangana region of Hyderabad. They were very unhappy because rich landlords and the ruler (Nizam) treated them very badly.

What Made People Angry:

  1. People owed lots of money and were forced to work for landlords.
  2. The leaders of this fight were from the Communist Party of India. They wanted to help the poor people and make things fair.

What They Wanted:

  1. They asked to cancel all the debts of farmers.
  2. They wanted to stop landlords from treating people like slaves.
  3. They said the land should be given to the people who work on it.

Big Fight:

  1. Many villages joined this fight, and it became a big movement.
  2. People started protesting and even fighting against the Nizam’s army and landlords.

Why It Matters: This fight was not just about money. It changed how land was owned and how workers were treated.

So, the Telangana Armed Struggle was a big deal in history because it was a fight against unfair treatment of poor people and changed the way land was owned.

మన తెలుగులో

తెలంగాణ సాయుధ పోరాటం: ఇది హైదరాబాద్‌లోని తెలంగాణ ప్రాంత రైతులు మరియు రైతుల పెద్ద పోరాటం. ధనిక భూస్వాములు మరియు పాలకుడు (నిజాం) వారిని చాలా దారుణంగా ప్రవర్తించినందున వారు చాలా అసంతృప్తి చెందారు.

ప్రజలను ఆగ్రహానికి గురిచేసింది:

  1. ప్రజలు చాలా డబ్బు అప్పులు చేసి భూస్వాములకు పని చేయవలసి వచ్చింది.
  2. ఈ పోరాటానికి నాయకులు కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా నుండి వచ్చారు. పేద ప్రజలను ఆదుకోవాలని, వారికి న్యాయం చేయాలని కోరారు.

వారు ఏమి కోరుకున్నారు:

  1. రైతుల రుణాలన్నీ మాఫీ చేయాలని కోరారు.
  2. భూస్వాములు ప్రజలను బానిసలుగా చూడకుండా ఆపాలని కోరారు.
  3. భూమిలో పనిచేసే వారికే ఇవ్వాలని అన్నారు.

బిగ్ ఫైట్:

  1. ఈ పోరాటంలో చాలా గ్రామాలు చేరి పెద్ద ఉద్యమంగా మారాయి.
  2. నిజాం సైన్యం మరియు భూస్వాములకు వ్యతిరేకంగా ప్రజలు నిరసనలు మరియు పోరాటం కూడా ప్రారంభించారు.

ఇది ఎందుకు ముఖ్యమైనది: ఈ పోరాటం డబ్బు గురించి మాత్రమే కాదు. ఇది భూమిని ఎలా కలిగి ఉంది మరియు కార్మికులతో ఎలా వ్యవహరిస్తుందో మార్చింది.

కాబట్టి, తెలంగాణ సాయుధ పోరాటం చరిత్రలో ఒక పెద్ద విషయం ఎందుకంటే ఇది పేద ప్రజల పట్ల అన్యాయానికి వ్యతిరేకంగా పోరాటం మరియు భూమిని కలిగి ఉన్న విధానాన్ని మార్చింది.

Introduction

The Telangana armed struggle was a major peasant uprising in the Telangana region of the princely state of Hyderabad. Led by the Communist Party of India, it was a revolt against the oppressive feudal system enforced by the Nizam and local landlords.

Feudal Oppression

In Hyderabad, farmers and peasants suffered under the heavy burden of debts, exploitation, and unfair land ownership enforced by the Nizam and feudal landlords.

Main Points of the Struggle

  1. Communist Leadership:
    • The Communist Party of India was instrumental in organizing and leading this movement.
    • Their goals centered on implementing land reforms and securing rights for peasants.
  2. Demands:
    • The movement demanded the cancellation of all farmer debts, abolition of bonded labor, and land redistribution to cultivators.
  3. Massive Participation:
    • Gaining rapid momentum, the movement saw participation from around 3,000 villages.
    • Participants engaged in protests and armed resistance against the Nizam’s forces and feudal lords.
  4. Naming of the Movement: The extensive participation and armed nature of the protests led to its designation as the “Telangana Armed Struggle.”

Summary

The Telangana Armed Struggle is a significant historical event highlighting the resistance against feudal oppression in India. More than a socio-economic movement, it influenced the political dynamics of the region, underlining the critical need for land reforms and shaping future land ownership and labor practices.

SAQ-8 : Why did the British not make the promise and win the support of the Indians? After all, in 1939, only a promise was being asked for? Discuss together in class.

For Backbenchers 😎

Demand for Indian Independence in World War II: When World War II was about to happen, India’s leaders, represented by the Indian National Congress, asked the British rulers for a promise of independence in exchange for helping in the war.

Why the British Said No:

  1. Not Everyone Represented: The British said the Congress didn’t speak for all Indians, especially Muslims. They wanted to weaken the Congress’s power.
  2. Protecting Interests: They argued that they needed to look after the interests of different groups in India, not just what the Congress wanted.
  3. Divide and Rule: The British had a long history of causing divisions among Indians, like between Hindus and Muslims, to keep control.
  4. Money and Power: India was very important for the British because it had valuable resources and was a strategic location. They didn’t want to lose it.
  5. Keeping the Empire: The British had a huge empire, and India was their “crown jewel.” They didn’t want to give it up.

What We Learn:

  1. The British said no to Indian independence because of their own interests and their strategy to stay in power.
  2. Understanding this helps us see why India’s fight for freedom was so hard.

So, even though India asked for freedom during World War II, the British didn’t agree because they wanted to keep control for their own reasons.

మన తెలుగులో

రెండవ ప్రపంచ యుద్ధంలో భారత స్వాతంత్ర్యం కోసం డిమాండ్: రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం జరగబోతున్నప్పుడు, భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ ప్రాతినిధ్యం వహిస్తున్న భారతదేశ నాయకులు, యుద్ధంలో సహాయం చేయడానికి బదులుగా స్వాతంత్ర్య వాగ్దానం కోసం బ్రిటిష్ పాలకులను అడిగారు.

బ్రిటిష్ వారు ఎందుకు నో చెప్పారు:

  1. ప్రతి ఒక్కరికీ ప్రాతినిధ్యం లేదు: కాంగ్రెస్ భారతీయులందరి కోసం, ముఖ్యంగా ముస్లింల కోసం మాట్లాడలేదని బ్రిటిష్ వారు అన్నారు. కాంగ్రెస్ అధికారాన్ని నిర్వీర్యం చేయాలన్నారు.
  2. ప్రయోజనాలను పరిరక్షించడం: భారతదేశంలోని వివిధ వర్గాల ప్రయోజనాలను తాము చూసుకోవాల్సిన అవసరం ఉందని, కేవలం కాంగ్రెస్ కోరుకునేది కాదని వారు వాదించారు.
  3. విభజించి పాలించు: బ్రిటీష్ వారికి హిందువులు మరియు ముస్లింల మధ్య వంటి భారతీయుల మధ్య విభేదాలు ఏర్పడి నియంత్రణను కొనసాగించడానికి సుదీర్ఘ చరిత్ర ఉంది.
  4. డబ్బు మరియు అధికారం: భారతదేశం బ్రిటిష్ వారికి చాలా ముఖ్యమైనది ఎందుకంటే అది విలువైన వనరులను కలిగి ఉంది మరియు వ్యూహాత్మక ప్రదేశం. వారు దానిని పోగొట్టుకోవాలనుకోలేదు.
  5. సామ్రాజ్యాన్ని కాపాడుకోవడం: బ్రిటిష్ వారికి భారీ సామ్రాజ్యం ఉంది మరియు భారతదేశం వారి “కిరీటం ఆభరణం”. వారు దానిని వదులుకోవడానికి ఇష్టపడలేదు.

మనం ఏమి నేర్చుకుంటాము:

  1. బ్రిటీష్ వారు తమ సొంత ప్రయోజనాలు మరియు అధికారంలో కొనసాగడానికి వారి వ్యూహం కారణంగా భారత స్వాతంత్ర్యానికి నో చెప్పారు.
  2. దీన్ని అర్థం చేసుకోవడం భారతదేశం యొక్క స్వాతంత్ర్య పోరాటం ఎందుకు అంత కఠినంగా ఉందో అర్థం చేసుకోవడంలో సహాయపడుతుంది.

కాబట్టి, రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం సమయంలో భారతదేశం స్వాతంత్ర్యం కోరినప్పటికీ, బ్రిటిష్ వారు తమ స్వంత కారణాల వల్ల తమ నియంత్రణను కొనసాగించాలని కోరుకున్నందున అంగీకరించలేదు.

Introduction

As World War II loomed, the Indian National Congress demanded a promise of independence from the British in exchange for support in the war. However, the British government refrained from making such a commitment.

Reasons for British Reluctance

  1. Representation Concerns: The British contended that the Congress did not represent all Indian society segments, particularly the Muslim community, to undermine the Congress’s authority.
  2. Preservation of Interests: Arguing a duty to protect diverse communities in India, the British narrative suggested the Congress overlooked many Indians’ interests.
  3. Divide and Rule Policy: The British longstanding strategy in India was to foster and exploit divisions among religious and ethnic groups, particularly between Hindus and Muslims.
  4. Economic and Strategic Interests: India’s vast resources and strategic importance made the British reluctant to lose such a valuable colony.
  5. Unwillingness to Dismantle the Empire: The British Empire, at its zenith, was not prepared to release its grip on India, its most prized possession.

Discussion Points

  1. The British refusal to promise independence highlights their extensive strategy and India’s significance in their imperial plans.
  2. The “Divide and Rule” policy was a cornerstone in maintaining British control over India.
  3. Understanding British tactics is vital to appreciating the complexities of India’s freedom struggle.

Summary

The Indian National Congress’s request for an independence commitment in 1939 was met with British reluctance due to strategic, economic, and political reasons. This refusal illustrates the broader British strategy in India and their commitment to maintaining control over this crucial colony.

SAQ-9 : Which qualities of Sardar Patel do you like the most? Why?

For Backbenchers 😎

Sardar Vallabhbhai Patel – The Iron Man of India: Sardar Patel is a respected figure in India known for uniting the country after it gained independence from British rule. I admire some of his qualities, and I’ll explain why.

  1. Patriotism: Patel really loved India. He always put India’s interests first in everything he did.
  2. Commitment: He was super dedicated to keeping India united, even when it was really hard.
  3. Determination: Patel was really, really determined. He didn’t give up, even when things were tough.
  4. Convincing: He was great at talking to leaders of different regions in India and getting them to join together as part of India, without fighting.

Why I Admire These Qualities:

  1. Integration of Princely States: Patel’s love for India and his determination helped bring all the different parts of India together as one country.
  2. Staying Focused: His dedication and determination kept him going, even when things were difficult.
  3. Peaceful Unity: He was really good at talking to people and convincing them to join India without fighting.

Summary:

Sardar Patel’s amazing qualities made India stronger. His love for India, commitment, determination, and ability to persuade others helped bring the country together after independence. That’s why he’s such an important and admired figure in Indian history.

మన తెలుగులో

సర్దార్ వల్లభాయ్ పటేల్ – ది ఐరన్ మ్యాన్ ఆఫ్ ఇండియా: బ్రిటిష్ పాలన నుండి స్వాతంత్ర్యం పొందిన తర్వాత దేశాన్ని ఏకం చేయడంలో సర్దార్ పటేల్ భారతదేశంలో గౌరవనీయమైన వ్యక్తి. నేను అతని కొన్ని లక్షణాలను ఆరాధిస్తాను మరియు ఎందుకు అని నేను వివరిస్తాను.

  1. దేశభక్తి: పటేల్‌ నిజంగా భారతదేశాన్ని ప్రేమించేవారు. తను చేసే ప్రతి పనిలోనూ భారతదేశ ప్రయోజనాలకే మొదటి స్థానం కల్పించాడు.
  2. నిబద్ధత: అతను నిజంగా కష్టతరమైనప్పటికీ భారతదేశాన్ని ఐక్యంగా ఉంచడానికి చాలా అంకితభావంతో ఉన్నాడు.
  3. సంకల్పం: పటేల్ నిజంగా నిశ్చయించుకున్నాడు. పరిస్థితులు కఠినంగా ఉన్నప్పటికీ అతను వదల్లేదు.
  4. కన్విన్సింగ్: భారతదేశంలోని వివిధ ప్రాంతాల నాయకులతో మాట్లాడి, పోరాడకుండా వారిని భారతదేశంలో భాగంగా చేర్చడంలో అతను గొప్పవాడు.

నేను ఈ లక్షణాలను ఎందుకు ఆరాధిస్తాను:

  1. రాచరిక రాష్ట్రాల ఏకీకరణ: భారతదేశంపై పటేల్‌కు ఉన్న ప్రేమ మరియు అతని సంకల్పం భారతదేశంలోని అన్ని ప్రాంతాలను ఒకే దేశంగా తీసుకురావడానికి సహాయపడింది.
  2. దృష్టి కేంద్రీకరించడం: అతని అంకితభావం మరియు దృఢసంకల్పం విషయాలు కష్టంగా ఉన్నప్పుడు కూడా అతనిని కొనసాగించాయి.
  3. శాంతియుత ఐక్యత: అతను ప్రజలతో మాట్లాడటం మరియు పోరాడకుండా భారతదేశంలో చేరమని వారిని ఒప్పించడంలో నిజంగా మంచివాడు.

సారాంశం:

సర్దార్ పటేల్ యొక్క అద్భుతమైన లక్షణాలు భారతదేశాన్ని బలోపేతం చేశాయి. భారతదేశం పట్ల ఆయనకున్న ప్రేమ, నిబద్ధత, సంకల్పం మరియు ఇతరులను ఒప్పించగల సామర్థ్యం స్వాతంత్ర్యం తర్వాత దేశాన్ని ఏకతాటిపైకి తీసుకురావడానికి సహాయపడింది. అందుకే అతను భారతదేశ చరిత్రలో చాలా ముఖ్యమైన మరియు ప్రశంసించబడిన వ్యక్తి.

Introduction

Sardar Vallabhbhai Patel, known as the “Iron Man of India”, is revered for his critical role in unifying India post-independence. His outstanding qualities continue to inspire many, including myself.

Qualities of Sardar Patel I Admire

  1. Patriotism: Patel’s deep love for India was apparent in all his decisions, consistently placing the nation’s interests foremost.
  2. Commitment: His unwavering dedication to a unified India, even amidst formidable challenges, was a testament to his visionary leadership.
  3. Determination: Known for his resolute character, Patel’s determination was instrumental in achieving the daunting task of national integration.
  4. Convincing Nature: His ability to persuade rulers of the princely states to join the Indian Union peacefully was a remarkable feat of diplomacy.

Why I Admire These Qualities

  1. Integration of Princely States: Patel’s qualities were crucial in ensuring the unity and integrity of India. His patriotism guided his decisions for the country’s benefit.
  2. Unwavering Mission: His commitment and determination ensured he remained focused on his goal, regardless of the challenges.
  3. Peaceful Unification: Patel’s persuasive abilities facilitated the integration process with minimal conflict and resistance.

Summary

Sardar Patel’s exceptional qualities laid the groundwork for the modern Indian state. His patriotism, commitment, determination, and convincing nature not only enabled the peaceful integration of princely states into the Indian Union but also established him as an enduring icon and role model in Indian history.